Het petekindje van mijn vriend deed haar communie

En daarom moest ik, na de culinaire uitspattingen van de dag voordien, veel te vroeg uit bed op deze Pinksterzondag. De communie van zijn petekindje was de reden waarom mijn vriend helemaal vanuit Genève naar Leuven was gereden. Als peter moest mijn vriend natuurlijk het gebeuren in de mis bijwonen. Het viel me op dat sinds de tijd dat ikzelf mijn eerste communie deed (toen nog een overtuigd kind van God, jaja, echt waar), de communievieringen niet bepaald veel veranderd zijn. Wat mij betreft dringt een grondige make-over en modernisering zich op. Zelfs de liedjes waren nog hetzelfde als in mijn tijd! Wel een dikke proficiat aan het petekindje van mijn vriend die schitterde als verteller van het het “Rupsje Nooit Genoeg” verhaal. Door de slechte geluidsinstallatie was ze ook ongeveer het enige kindje dat verstaanbaar was. Een topprestatie waarop ze terecht fier mocht zijn.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik blij was dat de misviering erop zat. Ik blijf het toch allemaal een beetje fout vinden, kinderen iets opdringen waar ze op dat moment nog geen verantwoorde keuze over kunnen maken. Enfin ja, ik hecht wellicht te veel belang aan dit soort symbolen die voor de meeste mensen enkel nog traditie zonder inhoud zijn. Maar ik vind het een beetje akelig wanneer ik kinderen hoor zeggen dat Christus in hun hart leeft. En ja, ik weet nog goed dat die viering op mij als zesjarige oprecht veel indruk gemaakt heeft. Als kind ga je ook makkelijk mee in die bijbelse verhalen en de mystiek die daar rond hangt. Enfin, ik ben aan het doordrammen.

Na de misviering trokken we naar het huis van de zus en schoonbroer van mijn vriend, alwaar het echte feest kon beginnen. Met natuurlijk bergen pakjes voor het feestvarken! In de tuin stond een tent opgesteld met daaronder de tafels voor de gasten. Die tent was al goed van pas gekomen, want tijdens de misviering was er een stevige stortbui uit de lucht gevallen. Gelukkig hielden we het de rest van de dag goed droog. Het was wel een beetje winderig en koud, maar dat lieten we niet aan ons hart komen. De barbecue was bijzonder lekker (en overdadig) en er was zoveel dessert dat de ouders van het feestvarken de dag nadien gerust nog een feest hadden kunnen geven.

Grote hits bij de kinderen waren het springkasteel (schitterende foto’s gemaakt van kinderen met haar dat door de statische elektriciteit recht overeind stond) en de brug waaraan de kinderen naar hartenlust konden zwieren en zwaaien. Het petekindje gaf een ronduit indrukwekkende demonstratie van haar kunsten door maar liefst een stuk of twintig keer rond haar over de brug geslagen been te draaien. Ik werd er zelf een beetje duizelig van. Wat een talent!

Aantal huwelijken bijgewoond in 2017: 0. Aantal communiefeesten bijgewoond in 2017: 3. Laat ons zeggen dat 2017 een behoorlijk a-typisch jaar aan het worden is. And the best is yet to come!