Vandaag stond er een uitstapje naar het Kasteel van Gaasbeek met mijn vriend en zijn ouders op het programma. Met dank aan Cambio om voor een vervoersmiddel te zorgen, want spijtig genoeg is deze prachtige plek op een boogscheut van Brussel erg slecht ontsloten met het openbaar vervoer.
We troffen elkaar voor de lunch in De Rare Vos, een charmant etablissement in Dilbeek. Natuurlijk ging is voor de mosselen De Rare Vos, al moet ik eerlijk zeggen dat ik de combinatie van de stevig zoute zalm met mosselen bij nader inzien toch wat vond tegen vallen. De royaal aanwezige zalm overpowerde de mosselen en het geheel was eigenlijk ook te zwaar. Jammer, maar zo nu en dan moet je eens iets nieuws proberen, he. De mosselen zelf waren wel heel lekker!
Met een goed gevulde maag reden we op deze prachtige nazomerdag verder naar de parking van het Kasteel van Gaasbeek. Met z’n vieren namen we de tijd om alle filmpjes van de tentoonstelling Ne Mobliez Mie te bekijken. Voor mij zelf trouwens de eerste keer, want bij mijn vorige bezoeken aan het kasteel had ik telkens maar flarden van de filmpjes gezien. Te druk bezig met babbelen. 😉 En ik moet zeggen, het loont echt de moeite om de tijd te nemen om de filmpjes rustig te bekijken en te zoeken naar de rode draad die er doorheen het geheel loopt. Een bijzondere tentoonstelling, helaas iets minder geschikt voor kinderen.
Na het bezoek aan het kasteel maakten we een kleine wandeling op het domein, spotten we de grazende schapen en bezochten we de mooi gerenoveerde kapel. Daarna trokken we naar de Museumtuin waar het rijpe leifruit hing te blinken aan de fruitbomen. We moesten ons echt inhouden om niet een paar peren te plukken en stiekem naar huis mee te nemen.
