De Langste Dag

Vandaag had ik afgesproken met onze vrienden uit Rotselaar en hun drie jongens. Alweer eeuwen geleden dat ik de jongens nog eens gezien had en amai, die waren nogal gegroeid zeg! De oudste is al bijna even groot als ik!

We troffen elkaar aan de trappen van het stadhuis, alwaar de jongste even een kleine crisis te boven moest komen, omdat hij bang was van al die bijzondere straatacts. Gelukkig konden we hem snel sussen en wandelden we  vervolgens op het gemak langs de kraampjes en attracties op de Bondgenotenlaan. Tot de middelste buikpijn kreeg en opeens dringend naar het toilet moest. Gelukkig was de stadsschouwburg open. En toen was de jongste wat vermoeid en moest de papa de buggy gaan halen in de auto die geparkeerd stond in de parking onder het Ladeuze. Een excuus om met de jongens even te pauzeren in de Legowinkel. Kinderen, het is niet altijd even gemakkelijk. 😉

IMG_5566

Na uitgebreid gesnuisterd te hebben in de bakken met tweedehandsstrips, belandden we op het terras van La Royale alwaar we ons vloeistofniveau opnieuw op peil brachten, want amai, het was echt snikheet.

IMG_5576

Vervolgens wandelden we terug langs de Diestsestraat naar het Hooverplein waar de twee jongsten zich uitleefden in de fontein. Mijn vriendin en ik hielden een oogje in het zeil, terwijl de papa met de oudste zoon even naar de Fnac ging. Om 17.30u sloten de middelste jongen en ik aan bij de Kinderparade. Zo’n lief manneke, hij kende mij amper, maar gaf me tien minuten na onze hernieuwde kennismaking meteen een hand en babbelde honderduit. Al is hij ook een spring in ‘t veld die ik goed in het oog moest houden of hij was ongetwijfeld met de bende muzikanten mee op stap gegaan!

Voor het avondmaal had mijn vriendin een tafel bij La Dolce Vita in de Wandelingenstraat gereserveerd. Spijtig genoeg bleek die tafel binnen te staan en niet buiten op het terras, maar hey, we zaten vlakbij een ventilator! Waarvan onze vriendin dan hoofdpijn kreeg. Een kleine stoelendans later was het probleem gelukkig onder controle.

We startten de maaltijd met antipasti: un tagliere misto met mozzarella, mortadella, parmaham, salami calabrese, parmacoppa en bresaola. Vijf minuten later was de schotel al op. Zo’n drie jongens in de groei eten veel, he. 😉 Gelukkig hadden de volwassenen bruschette besteld! 😉 Als hoofdgerecht ging ik voor de spaghetti met zeevruchten.

IMG_5585

IMG_5589

IMG_5591

En natuurlijk sloten we de avond af met een ijsje van ‘t Galetje! En óf er gesmikkeld werd!

Een decadente Langste Dag

De Langste Dag is zowat een jaarlijkse traditie aan het worden. Dit jaar zagen de weersvoorspellingen er op het eerste gezicht niet zo denderend uit, maar kijk, zo rond het middaguur brak de zon door het wolkendek en werd het een prachtige dag.

Mijn vriend en ik startten onze Langste Dag met sangría en schuimwijn op de receptie voor de prominenten. Eigenlijk was het de bedoeling om snel iets te drinken, wat foto’s te maken van de acts en vervolgens ergens te gaan lunchen aan één van de vele eetkraampjes. Dat was duidelijk geen strak plan, want we kwamen hopen bekenden tegen, bleven plakken en dat ene drankje werden er meer. De toon was gezet. Volgende halte: heerlijke prosecco van La Divina Commedia vergezeld van enkele hapjes.

IMG_1028 IMG_1031 IMG_1078 IMG_1085

Bijzonder goedgemutst zetten mijn vriend en ik onze weg verder en waren net een bestelling aan het plaatsen bij De Walvis (de ouders van mijn vriend komen volgend weekend op bezoek) toen we een berichtje kregen van dezelfde kameraad die ons vorig jaar vergezelde. Samen genoten we van oesters en een glaasje witte wijn en klonken we op het feit dat onze vriend een splinternieuw appartement gekocht had in het nieuwe hippe centrum van Leuven: de Vaartkom.

IMG_7268

We zakten verder de Mechelsestraat af om ons te nestelen op het terras van de Convento Food. Mijn gezond verstand zei me dat het nu toch echt wel tijd werd om iets van voedsel in onze magen te krijgen. Die oesters zwommen nogal eenzaam tussen al die alcohol. Gelukkig serveerde Covento Food heerlijke antipasti. Ik deed me tegoed aan hun crostini met vis, de minestrone en de insalata di pesce spada (zwaardvissalade). Om duimen en vingers af te likken. (Ok, stiekem dronk ik daar ook nog een glaasje witte wijn bij.)

IMG_1130

Na deze bijzonder aangename culinaire pauze, trokken we opnieuw de stad in om te genieten van de mooie acts. Al snel belandden we echter met z’n drieën opnieuw op een terras. Het rustige tuinterras van de Meat City was ideaal om de drukte in de stad te ontvluchten. En ach, een cosmopolitan, dat is toch bijna fruitsap, he. 😉

IMG_7270

Enfin ja, we slaagden er niet meer in ons van onze terrasstoeltjes los te rukken en besloten dan maar in één moeite hier te blijven voor het avondmaal. Er liep iets fout met mijn mosselen in de keuken, maar ik was door al die alcohol in zo’n goede stemming, dat ik het helemaal niet erg vond om een beetje langer te wachten op mijn pasta met zalm. Bijzonder vrolijk namen mijn vriend en ik na het eten afscheid van onze kameraad om in benevelde toestand naar huis terug te keren.

IMG_7273

Al een geluk dat de geplande afspraak met mijn petekindje verzet was naar de zondagochtend, want eens goed doorzakken met een tweejarige op sleeptouw lijkt me niet echt ideaal en al helemaal niet goed voor zijn opvoeding. Feit is dat we ons voorzeker fantastisch geamuseerd hebben!

Een fantastische Langste Dag

Het was lang geleden dat we nog eens in het land waren tijdens de Langste Dag, dus ik had al een hele tijd geleden afgesproken met vrienden om samen op de braderie rond te lopen en te genieten van de sfeer in de Leuvense straten. Toen ik de afspraak vastlegde, was er nog geen sprake van dat onze Japanse vriendin M bij ons zou komen logeren. We konden haar dus niet entertainen de laatste halve dag dat ze in België zou zijn. Nu, niet dat ik de indruk had dat ze dit heel erg vond: ze had een rondleiding bij Inbev gereserveerd en moest haar rugzak nog pakken.

En om heel eerlijk te zijn, ik vond het ook niet zo erg om ’s ochtends al afscheid te moeten nemen. De twee voorbije dagen hadden mij wat te veel energie gekost en ik keek ernaar uit om opnieuw vlotte conversaties te kunnen voeren en niet steeds het gevoel te hebben dat ik een eenrichtingsgesprek voerde. Begrijp me niet verkeerd, M is nog steeds welkom bij ons, maar ik denk niet dat ik in de toekomst nog twee hele dagen verlof zal opnemen om met haar op stap te gaan.

Deze eenentwintigste juni besliste de zon alvast haar beste beentje voor te zetten. Wat een zalig weertje! We genoten van de vele toffe acts en dronken een glaasje cava (mét lavendelsiroop voor mij) op de Grote Markt. We hadden oorspronkelijk afgesproken met onze vrienden en hun zoontje, maar onderweg pikten we nog een paar andere bekenden uit het Leuvense op.

En zo belandden we met zes volwassenen en één blauwogige peuter op het terras van het L-café op de Oude Markt. Fijne gesprekken in goed gezelschap, meer moet dat niet zijn en onze vriend O hield er zelfs een nieuwe hippe haarsnit aan over. Alleen jammer dat ik nog altijd last had van mijn keel, waardoor ik toch maar besloot het bij één glas cava te houden en over te schakelen op thee.

’s Avonds had ik gereserveerd in De 3 Tonghen. Omdat het bevriende koppel op tijd naar huis moest om hun zoon in bed te steken, leken tapas me een goede formule. We kregen een ronde tafel op het terras toegewezen waar perfect zes volwassenen en één kinderstoel rond pasten. Het eten was heerlijk en de avond vloog voorbij.

Zalig ontspannen dagje.

IMG_5737