Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij mijn squashpartner om een glas te drinken op zijn verhuis naar een nieuwe appartement. Het appartement was knap ingericht, met stijlvolle meubels en mooi laminaat op de vloer. Alleen vond ik de muren wat kaal. Toen ik hem zei dat er nog wat decoratie ontbrak, was zijn antwoord: “Ik weet niet, dan wordt het hier zo vol.” En in een flits zag ik ons appartement door zijn ogen: elk stukje muur behangen, elke hoek en elk oppervlak vol met spullen en onze bureaus bijna altijd in een toestand van gezellige chaos. Ik voelde me bijna genoodzaakt om bij thuiskomst een grote opruimactie op te zetten. Bijna, want stiekem ben ik wel gehecht aan de vrolijke chaos in ons appartement. Heel stiekem. 😉