Barbie revisited!

Als mijn geheugen mij niet in de steek laat, moet dit de allereerste keer zijn dat ik in mijn leven dezelfde film twee keer ben gaan zien in de bioscoop (abstractie makend van de ontelbare keren dat ik als kind The Neverending Story in onze parochiezaal gezien heb). De gelegenheid om samen met mijn Leuvense vriendinnen van dit stukje topcinema te genieten, kon ik uiteraard niet laten liggen. Er zitten zoveel leuke details en spitsvondige dialogen in deze film, dat ik hem sowieso nog eens opnieuw wilde zien en ik steun graag films van vrouwelijke makers. Alleen jammer dat de film vertoond werd in de Cinema ZED zaal in het STUK en niet in de mooie, nieuwe zalen in de Tiensestraat. Allez, niet dat de zaal in het STUK niet mooi is, maar het was er zo warm dan een paar van mijn vriendinnen bijna in slaap zijn gevallen. En dat kan niet de bedoeling zijn.

En ja, natuurlijk had ik voor deze bijzondere gelegenheid mijn roze kleedje en mijn hot pink schoenen voor de gelegenheid uit de kast gehaald. Al geef ik toe vals gespeeld te hebben door pas vlak voor het binnen gaan van de zaal mijn wandelschoenen om te ruilen voor deze beauty’s.

IMG_5530

En bleef de film overeind na een tweede kijkbeurt? Jazeker! Ik zou hem zelfs gerust nog een derde keer kunnen zien.

De kers op de avond was het drankje achteraf met mijn vriendinnen in het STUKcafé, waarbij we verder discussieerden over al de dubbele bodems en verborgen lagen in de film. Zalig!

Corpus Christi

Vanavond ben ik voor het eerst sinds de lockdown in maart nog eens in een filmzaal geraak. En amai, ik heb er deugd van gehad! Het oorspronkelijke plan was om eindelijk die lang geleden geplande wandeling in Wijgmaal te doen, tot één van de Leuvense dames slim opmerkte dat de zon al redelijk vroeg onder gaat in oktober, wat een after work wandeling iets minder ideaal maakt. Op zoek naar een alternatief dan maar. Omdat één van onze dames in de filmsector werkt en die sector zeer hard getroffen is door de coronacrisis, besloten we een avondje in Cinema ZED door te brengen. Ik stelde de dames, louter op basis van de korte inhoud, een totaal onbekende Poolse film voor: Corpus Christi. Alle dames (nuja, vijf van de acht, de drie overige dames haakten op het laatste moment af) stemden toe. Online tickets gekocht et voilà!

We hadden met ons vijven een ganse rij voor ons alleen in de kleine zaal van Cinema ZED Vesalius. We konden dus mooi telkens een zetel tussen laten en op veilige afstand van mekaar van de film genieten. Mét mondmasker, uiteraard! Ik zie een tweede quarantaineperiode immers echt niet zitten, hoe graag ik ook op stap ga met de Leuvense dames.

De film zelf was een schot in de roos. Amai, wat een mokerslag van een film. We moesten er allemaal even van bekomen. De film raakte universele thema’s aan als schuld, boete en vergiffenis. En hoe we, ondanks goede bedoelingen om ons leven te beteren, door de omstandigheden weer naar beneden getrokken worden. Geen feel good movie, maar zeker de moeite van het bekijken waard.

Na de film dronken we iets op het terras van Het Strand. Een beetje frisjes, buiten zitten in oktober, maar wel zo veilig. Al leek de bediening helemaal vergeten te zijn dat er buiten ook nog klanten zaten te wachten op hun bestelling. En dat terwijl ik bij het binnenkomen langs de cinema-ingang nochtans uitdrukkelijk aan de meisjes achter de toog had aangegeven waar ons gezelschap zou gaan zitten. Dus ik naar de toog om voor ons gezelschap te bestellen, alwaar ik weggejaagd werd, want aan de toog bestellen mocht niet. De dienster weigerde zelfs een paar meter van de toog verwijderd onze bestelling, die ik braaf gememoriseerd had, op te schrijven en stond erop deze aan de tafel zelf te komen opnemen. Klantvriendelijk zijn ze niet bij Het Strand, maar we zullen het maar op de onervarenheid en coronagerelateerde stress van de bediening steken, zeker? Gelukkig maakte hun warme appelsap met kaneel vergezeld van een chocolaatje van Tony’s Chocolonely het veel te lange wachten een klein beetje goed. Helaas bleek ook een tweede rondje bestellen niet evident. Fijn concept, Het Strand, maar nog veel ruimte voor verbetering. Ik denk niet dat ze mij er gauw terug zullen zien.

hetstrand