Van Cienfuegos naar Playa Larga – 22 april 2019

Genoten van een heel uitgebreid ontbijt. Qua hoeveelheid overtreft dit ontbijt alle voorgaande. En dan te bedenken dat Hostal Colonial D + D één van de goedkoopste casas was. Nuja, de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat Cienfuegos nu niet meteen het meest toeristische gedeelte van Cuba is. Maar ik heb echt genoten van onze namiddag gisteren en vind het jammer dat we hier geen dagje langer kunnen blijven.

IMG_2834

IMG_2835

IMG_2836

IMG_2837

Stipt om 9u nemen we een beetje met spijt in het hart de taxi naar onze volgende bestemming: Playa Larga aan de Varkensbaai (ja, die van de gefaalde invasie). Bijna twee uur lang genieten we van het landschap met mangobomen en rijstplantages dat voorbij glijdt.  Na iets meer dan een half uur gereden te hebben, merken we dat er op één van de twee rijvakken een strook dikke bruine korrels ligt. Een lang uitgerokken lint dat de helft van de weg in beslag neemt, zover we kunnen zien. Om de strook te vermijden moet de chauffeur met de wagen op het linkerrijvak rijden, want het rechterrijvak is volledig ingenomen. Tot hij een tegenligger ziet opdagen en moet terugkeren naar het rechterrijvak. Dit betekent dat we over de bruine korrels rijden, wat een bijzonder rare gewaarwording is. Het lijkt wel of er rijst op de weg ligt!

En jawel, ik informeer bij de chauffeur wat er op de weg ligt en hij bevestigt ons vermoeden: arroz. Blijkbaar is dit de ideale manier om rijst te laten drogen: op een asfaltweg. Maakt niet uit dat daar nu en dan een wagen over rijdt. Wij kijken een beetje bedenkelijk naar mekaar en ik denk bij mezelf: gelukkig koken ze rijst….

IMG_2839

Aangekomen in de Varkensbaai moet onze chauffeur verschillende keren informeren alvorens we ons hotel vinden. De uitleg die we bij de boeking ontvingen, is allesbehalve duidelijk en blijkbaar is dit établissement toch minder bekend dat de eigenaars zelf dachten. Uiteindelijk komen we bij een sober huis waarbij op het plat dak extra kamers gebouwd zijn. De kamers zijn heel erg sober, maar hey, zolang er airco is, klaagt niemand.

We hebben twee opties voor vandaag: ofwel bezoeken we het Parque Nacional Ciénaga de Zapata ofwel brengen we een namiddag door op het strand. De meerderheid kiest voor het strand. Een beetje relaxen zal ons deugd doen. We bemachtigen vier strandstoelen en zetten deze bij mekaar in de schaduw van wat palmbomen. Buiten de aanwezigheid van wat (zielige) straathonden is het heel rustig op het strand. We zwemmen, delen een pizza als snack (de straathonden zijn bijzonder geïnteresseerd), genieten van een verse kokosnoot met rum en een mojito en maken een wandeling langs de baai. We hebben ook onze snorkel bij, maar in het glasheldere water zijn niet veel vissen te zien. Om een goede snorkelplek te bereiken, zouden we een boot moeten nemen. Oh well, er komen zeker nog gelegenheden om te snorkelen deze trip.

IMG_2847

IMG_2848

IMG_2849

IMG_2850

Na een namiddag luieren op het strand, maak ik me stiekem de bedenking dat ik toch liever de mangroven gezien had. Het is niet dat ik elke dag in Cuba ben en dit voelt een beetje als een verloren namiddag, maar goed, het strand was ook mooi. Een ander nadeel van te lang op het strand rondhangen: we zijn allemaal verbrand. Bij mijn vriend en mezelf valt het nogal mee, het is vooral de vriendin van mijn broertje die stevig verbrand is. Ze heeft een huid die erg slecht tegen de zon kan en heeft zich wellicht wat te weinig ingesmeerd. Ook de anders zo witte bast van mijn broer ziet flink rood. We spoelen het zout en het zand van ons af in de douche en smeren ons allemaal in met een dikke laag aftersun.

Klaar voor het avondmaal op het dakterras van onze casa! Wij zijn de enige gasten die een avondmaal besteld hebben en kunnen dus alweer genieten van privébediening. Ik smul van werkelijk heerlijke kreeft en ook de andere gerechten zijn erg lekker. We krijgen zelfs een ijsje als desser! ‘s Avonds is er niet zoveel te doen in Playa Larga, dus besluiten we wat spelletjes te spelen op de kamer. Helaas zijn mijn vriend en ik de verschillende edities van black stories die ik speciaal voor deze reis gekocht had, thuis vergeten. Naarmate de avond vordert begint mijn broer zich steeds slechter te voelen. Hij lijkt zelfs wat koorts te hebben. Een goeie reden om de avond vroeg af te ronden. Hopelijk is hij na een goede nachtrust morgen beter!

IMG_2854

IMG_2855

IMG_2857

IMG_2861

IMG_2869

Van Trinidad naar Cienfuegos – 21 april 2019

Opgestaan met het nieuws van de aanslagen in Sri Lanka. Meer dan 200 doden… Naast het onvoorstelbare verlies voor vrienden en familie, kan ik me voorstellen dat dit een stevige klap zal betekenen voor het toerisme in Sri Lanka. Wat een drama op deze mooie Paasdag.

Ons laatste ontbijt op het binnenkoertje van Casa Sofia in Trinidad. Vandaag brengt onze oldtimertaxi ons naar Cienfuegos. De rit is werkelijk prachtig. Rond het middaguur komen we aan in Hostal Colonial D + D alwaar ons een gastvrije ontvangst met versgeperst sap wacht. De uitbater zijn Engels is zeer goed en hij geeft ons een uitgebreide uitleg over wat we zeker moeten doen in Cienfuegos. We laten onze bagage achter in de gezellige kamers en wandelen naar het stadscentrum.

IMG_2402

IMG_2403

IMG_2407

Het is een stevig eindje wandelen naar het centrum en het is heel warm. Onze magen beginnen een beetje te grommelen (de darmproblemen lijken onder controle te zijn) en we stappen op goed geluk een klein restaurant binnen waar we de enige klanten zijn en de airo veel te hoog staat. En jawel, ze hebben er een live bandje! We eten er sandwiches die best wel lekker zijn.

IMG_2813

Na de lunch lopen we verder naar Plaza José Martí. Ik heb niet geteld hoeveel pleinen, straten, gebouwen,… aan deze Cubaanse held gewijd zijn, maar ik kan jullie verzekeren dat het er heel veel zijn. Het is rustig op de Plaza José Martí. Twee werkmannen zijn bezig met de opbouw van een podium en wij informeren wat er aan de hand is. Ze geven ons mee dat het vanavond groot feest is op de Plaza ter gelegenheid van het tweehonderdjarig bestaan van Cienfuegos. Helaas, het feest begint pas om elf uur ‘s avonds en wij moeten de volgende dag alweer vroeg uit de veren. Jammer, als we hier een dagje langer geweest waren, had ik graag meegefeest.

IMG_2410

IMG_2413

IMG_2415

IMG_2420

IMG_2421

IMG_2422

IMG_2427

IMG_2429

IMG_2430

IMG_2435

Het eerste gebouw (met een prachtig torentje) dat we willen bezoeken, blijkt helaas gesloten te zijn, dus zetten we onze wandeling verder langs een straatje met artisanale producten. De vriendin van mijn broertje koopt er twee mooie houten colibri’s. Benieuwd waar deze een plekje zullen krijgen in hun nieuwe woonst.

IMG_2431

IMG_2438

IMG_2439

IMG_2440

We lopen verder tot we de zee zien. Op een vervallen steiger staan allerlei kunstvoorwerpen. Een ietwat eclectische mix die me wel weet te bekoren. We worden achtervolgd door een zeer zielige en magere straathond die wellicht hoopt dat we hem iets te eten zullen toesteken. Helaas, we hebben niets bij. Het dier heeft een grote wonde aan zijn achterlijf, maar lijkt daar al bij al weinig last van te ondervinden. In de verte zien we twee pelikanen over het water voorbij scheren. Het moet van Australië geleden zijn dat ik nog pelikanen in het wild zag. Mooi!

IMG_2441

IMG_2442

IMG_2445

IMG_2446

IMG_2449

Onze gastheer had ons een paar restaurants aanbevolen en we besluiten deze op voorhand te gaan scouten, kwestie van een fijn avondmaal te hebben. Op zijn Cubaans vragen we de menukaart, kijken wat in het restaurant zelf rond en bedanken vervolgens vriendelijk voor de gegeven informatie.

Het is warm, tijd om een drankpauze in te lassen. We komen terecht op het dakterras van El Ocaso met mooi uitzicht over Cienfuegos en de zee. We zijn de enige klanten in de zaak en krijgen prompt een privé-ober toegewezen. Deze hangt een heel verhaal op dat hij eigenlijk een gecertificeerde gids is en dat hij morgen graag onze privégids wil zijn. Wij bedanken vriendelijk en leggen hem uit dat we morgenvroeg alweer naar onze volgende bestemming vertrekken.

Na de uitleg over het gidsgedoe, volgt de uitleg over de sigaren. Hij komt met allerlei sigarenkistjes aanzetten die veel minder kosten dan in de officiële winkels. Hij weet hoe mensen te overtuigen, want hij gooit alle mogelijke verkoopargumenten in de strijd. Dat zijn baas in de sigarenfabriek werkt en daarom deze sigaren zo voordelig kan verkopen, dat hij niet veel verdient en zijn dochter (toont foto) graag een goeie toekomst zou geven. Enfin ja, bottom line is dat we uiteindelijk zo murw gepraat zijn, dat mijn vriend en ik beslissen over te gaan tot de aankoop van een kistje MonteCristo’s voor de inderdaad belachelijk lage prijs van 50 CUC. Wij vragen ons af of we opgelicht zijn, maar de doos en de sigaren zien er zeer echt uit (voor zover we daar over kunnen oordelen, natuurlijk) en we krijgen er een certificaat bij. Misschien zijn er ergens een paar kistjes van een vrachtwagen gevallen of zo?

De drankjes vallen dan weer tegen. De blauwe mojito die ons werd aangeraden weet mij niet te overtuigen en de caipirinha smaakt ook niet zoals het hoort. Gelukkig is het er niet duur.

IMG_2452

IMG_2455

Na deze een beetje uit de hand gelopen pauze wandelen we verder langs de brede Paseo del Prado. Het is nog een stevig eindje stappen naar Punta Gorda, het einde van de laan, dus nemen we een tuktuk om ons tot daar te brengen. We genieten van het mooie uitzicht op het water en de bijzondere architectuur van het Palacio de Valle, een bombastische mix van Venetiaanse en Moorse motieven. Blijkbaar kan je iets drinken op het dakterras, dus dat doen we dan maar. Deze keer houden we het bij water en een biertje.

IMG_2465

IMG_2476

IMG_2479

IMG_2483

IMG_2485

IMG_2487

IMG_2490

We wandelen terug langs het water en genieten van de prachtige zonsondergang boven de zee. Onze gastheer had ons verteld dat er vandaag een maritiem festival plaatsvond in Cienfuegos en we komen midden in de mensenmassa terecht. Iedereen zit met een drankje te genieten van de zonsondergang en her en der staan kraampjes opgesteld. Superleuke vibe, alleen jammer dat we redelijk wat lege flesjes in het water zien ronddrijven.

IMG_2493

IMG_2512

IMG_2534

Voor het avondmaal keren we terug naar één van de restaurants die onze gastheer had aangeraden: Doña Nora. Het restaurant bevindt zich op de eerste verdieping van een prachtige koloniale woning. Ik eet er werkelijk heerlijke vis, die met een glimlach geserveerd wordt door knappe Cubaanse jonge meisjes. Enige minpuntje: de buitentemperatuur is ondertussen wat gezakt en het is behoorlijk frisjes in het restaurant, met de balkondeuren wagenwijd open. Spijt dat ik geen vestje heb meegenomen!

IMG_2830

IMG_2831

Als afsluiter van deze heerlijke maaltijd bestellen van een glaasje rum. De dames komen de rum met de nodige zwier aan tafel uitschenken en mijn broer heeft zowaar flessengeluk! En oja: een kerel met gitaar zorgde voor live muziek. 😉

Na de maaltijd hebben we geen van allen zin om dat hele stuk terug te wandelen naar de casa. We houden de eerste de beste taxi aan en geven hem het adres van onze casa. De taxichauffeur blijkt een erg joviale kerel uit Havana te zijn die onlangs naar Cienfuegos verhuisd is. Het is duidelijk dat hij zijn weg hier nog niet goed kent, want we moeten googlemaps (dat illegaal is in Cuba) boven halen om hem te assisteren. Hij trekt zich niet al te veel van de verkeersregels aan, want hij negeert een duidelijk zichtbaar verbodsteken en rijdt zonder veel nadenken een eenrichtingsstraat in. Wij slikken even en zijn blij dat we heelhuids bij onze casa geraken.

Het is nog niet heel laat, maar een keertje op tijd in bed zal ons deugd doen!