Afscheid van Italiaans

Gisterenavond zijn we onze punten van Italiaans gaan ophalen. Ik had nét geen negentig procent en mijn vriendje was erdoor. We waren alletwee tevreden. De juffrouw vond het nodig om mijn vriendje een beetje te komen troosten omdat zijn mondeling niet zo goed was (duhuh, hij had helemaal geen zin meer om nog zijn best te doen voor dat examen). Ik denk dat de juffrouw zijn slechte mondeling erger vond dan hijzelf. 😉 Onze juffrouw is een schatje.

Verder was het al babytalk wat de klok sloeg. Een medestudentje was pas bevallen en had haar net één week oude baby bij (man, zo’n braaf kindje) en een ander medestudentje was twee dagen ervoor papa geworden. Weer een paar bijzonder grafische verhalen over bevallingen te horen gekregen (iets over een moederkoek die niet wou afdalen en dan handmatig door de gynaecoloog verwijderd moest worden, een bloederige affaire, naar ‘t schijnt). Ik kan er dus weer voor een tijdje tegen.

Kinderen

Dit weekend kwam er onverwacht een spook uit het verleden op mijn IRC-kanaaltje binnengewaaid. ‘t Was al jaren geleden dat ik nog iets van haar gehoord had en de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik haar al die tijd geen milliseconde gemist heb. Maar blijkbaar zijn sommige spoken moeilijk weg te jagen. Apetrots wist ze te vertellen dat ze onlangs moeder geworden was. En het enige wat ik kon denken was: “Sommige mensen zouden toch echt beter geen kinderen krijgen.”

Enfin, ik hoop voor dat kindje dat ze ondertussen medicatie of zoiets neemt om zichzelf wat in de hand te houden. Of misschien is ze met de jaren wijzer geworden. Miracles do happen.

Een zwangere wereld

Italiaans is blijkbaar een vruchtbare taal. Onze lieve juffrouw is nu iets meer dan drie maanden zwanger, een pas moeder geworden leerlinge doet niets anders dan over The Baby (uit te spreken met dik Spaans accent) babbelen, een andere leerlinge is hoogzwanger en nog een derde medeleerling wordt binnen een maand vader. Tijdens de pauze is het al baby- en bevallingsverhalen wat de klok slaat. Joy!

Dromen

Vannacht heb ik weer heel wat afgereisd in mijn dromen. Dat er hier en daar een lijk en wat doodskisten aan te pas kwamen, probeer ik daarbij te vergeten. Die verhoogde droomactiviteit hangt ongetwijfeld samen met de naderende examens en de toenemende stress. Het is een halfjaarlijks wederkerend fenomeen.

In mijn dromen was ik eerst samen met mijn vriend in Schotland (waar ik ook in realiteit al ben geweest). Het had er gesneeuwd, maar nu was de sneeuw aan het dooien. Er is niets lelijker dan smeltende sneeuw. Daarna was ik met een hele grote groep vrienden en oud-studiegenootjes op stap in een museum in Stockholm (waar ik in realiteit nog nooit geweest ben). Het was een reusachtig groot museum, zo groot dat heel onze planning overhoop gegooid werd. Iedereen had honger, maar het einde van het museum was nog lang niet in zicht. En ik de reisleider maar troosten dat het niet zijn schuld was.

Blijkbaar ben ik niet de enige die last heeft van rare dromen. Mijn vriendje droomde deze nacht dat ik een baby ging krijgen en alles liep in het honderd. Hij moest nog vanalles regelen, we waren nog niet verhuisd en er liepen hem hopen mensen voor de voeten. Hij zei dat het een heel stresserende droom was.

En toen was ik stiekem een beetje blij met mijn reisdromen. Die doodskisten neem ik er wel bij. 😉

Ongelooflijk

Gisteren ben ik op bezoek geweest bij vriendin M die twee weken geleden bevallen is van een wolk van een zoon. Als ik niet met eigen ogen de zwangere buik van M (en het resultaat) had mogen aanschouwen, dan zou ik nooit geloofd hebben dat ze ooit zwanger geweest was. Geen spoor meer van een buikje. Alles weer strak en in model. Ze was zo mogelijk nog slanker dan voor de bevalling. Jawadde. Ongelooflijk.

Lachen met voornamen

Altijd goed voor een glimlachje. Het overzicht van de populairste voornamen van vorig jaar (2005). Mij interesseren niet zozeer de populairste namen, maar wel de buitenbeentjes. Of wat dacht u van Venus-Hornaëlle, Tuba, Babylonya, Poppie, Jihade en Orly voor een meisje. En als het een jongen is, waarom hem dan niet opzadelen met een welklinkende voornaam als Napoléon-Flavien, Pé, Babi, Christenvie, Ruppel en Splinther. En als u er dan nog niet uitgeraakt, kan u nog kiezen uit Puk, Zonder, Zorg of Bink. Bwahahahaha. :-)

Het volledige overzicht.