algemene vergadering

Algemene vergadering en diner bij Noordoever

Toegegeven, niet meteen de grootste fan van het bijwonen van de algemene vergaderingen van ons appartementsgebouw, maar het is natuurlijk wel belangrijk om één keer per jaar samen te zitten samen te bekijken welke kosten en problemen er in ons gebouw zijn en wat er zoal op de planning staat voor de komende maanden. Tot mijn spijt komen er geen opladers voor elektrische wagens in de garages en ook geen zonnepanelen op het dak van de garage. Verder mag ik eigenlijk niet klagen en is de verstandhouding met de mede-eigenaars in ons appartementsgebouw best wel prima. Op wat meningsverschillen na met de eigenaars van de achterste garages of daar al dan niet fietsen aan de fietshaken mogen hangen. Mijn standpunt: het zal wel zijn! Want waar moet ik anders mijn fiets ophangen?

Na de vergadering trakteerde ik mezelf op een gezonde maaltijd en een smoothie bij Noordoever. Ik vond dat ik het verdiend had!

IMG_5103

Commissaris van de rekeningen

Toegegeven, het was niet met volle enthousiasme dat ik me vorig jaar op de Algemene Vergadering van ons appartementsgebouw kandidaat stelde om onze toenmalige commissaris van de rekeningen op te volgen. Onze buurman heeft deze taak met de nodige sérieux opgenomen sinds de allereerste algemene vergadering. De mens is immers reeds geruime tijd gepensioneerd en wordt er ook niet jonger op. Groot gelijk dat hij een opvolger zocht.

Dus nam ik vandaag een dagje verlof om helemaal naar Bierbeek te fietsen (amai, dat vals plat is niet om mee te lachen als je een fiets hebt waarvan nog maar vijftig procent van de versnellingen werkt) om in het kantoor van onze syndicus de facturen en de afrekening uit te pluizen. Niet echt mijn favoriete bezigheid, maar de boekhouder was erg behulpzaam en gaf mij de nodige toelichting om de cijfers te kunnen interpreteren. Op een paar kleine details na, zag alles er goed uit.

Ik kon dus met een gerust gemoed terug naar Leuven fietsen, wetende dat dit de eerste en tegelijkertijd ook laatste keer was dat ik deze taak op mij zou nemen.

De jaarlijkse calvarietocht

Ook wel Algemene Vergadering genoemd, zit er weer op. Een algemene vergadering waar de helft van de tijd opnieuw besteed werd aan geruzie met de vzw die de benedenverdieping van ons gebouw inneemt. Geruzie om futiliteiten die met een beetje goede wil zo van de baan geveegd kunnen worden. Ik heb, als voorzitter van de vergadering, mijn beste bemiddelaarskunsten uit de kast gehaald, maar het mocht helaas niet baten. We kwamen niet tot een compromis. Opeens heb ik wat meer begrip voor die ellenlange regeringsonderhandelingen. Wetende dat het het volgend jaar op onze AV weer van hetzelfde laken een pak zal zijn.

Drie uur vergaderen over pietluttigheden

Al een geluk dat het maar één keer per jaar Algemene Vergadering is. De grijze zonnewering op het hoogste terras is dus goedgekeurd en het voorstel om aan alle ramen dezelfde gordijnen te hangen is er gelukkig niet doorgekomen. They can’t be serious, right?

Chance dat ik in goede stemming was na een bijzonder verzorgde receptie mét chocoladefontein. Innovatief zijn, begint met lekkere hapjes.