Toegegeven, het was niet met volle enthousiasme dat ik me vorig jaar op de Algemene Vergadering van ons appartementsgebouw kandidaat stelde om onze toenmalige commissaris van de rekeningen op te volgen. Onze buurman heeft deze taak met de nodige sérieux opgenomen sinds de allereerste algemene vergadering. De mens is immers reeds geruime tijd gepensioneerd en wordt er ook niet jonger op. Groot gelijk dat hij een opvolger zocht.

Dus nam ik vandaag een dagje verlof om helemaal naar Bierbeek te fietsen (amai, dat vals plat is niet om mee te lachen als je een fiets hebt waarvan nog maar vijftig procent van de versnellingen werkt) om in het kantoor van onze syndicus de facturen en de afrekening uit te pluizen. Niet echt mijn favoriete bezigheid, maar de boekhouder was erg behulpzaam en gaf mij de nodige toelichting om de cijfers te kunnen interpreteren. Op een paar kleine details na, zag alles er goed uit.

Ik kon dus met een gerust gemoed terug naar Leuven fietsen, wetende dat dit de eerste en tegelijkertijd ook laatste keer was dat ik deze taak op mij zou nemen.