Dit weekend stond er een afspraak met onze West-Vlaamse vrienden op het programma. De derde stad die we samen bezoeken, na eerdere uitstapjes naar Ieper en Gent. We hadden ‘s middags afgesproken op, hoe kan het ook anders, de Dageraadplaats. Onze vrienden had voor ons zessen een tafel gereserveerd op het terras van restaurant Aan het strand van Oostende (ja, ik vind dat ook een bizarre naam voor een Antwerps restaurant).
Onze vrienden arriveerden een beetje te laat, maar dat kon ons niet deren. Hadden mijn vriend (die voor het weekend overgevlogen was) en ik wat meer quality time voor ons tweetjes. De zon scheen, maar afgewisseld met wat wolkjes, dus was het aangenaam toeven onder de schaduw van de bomen op de Dageraadplaats. Om de eerste honger te stillen bestelden we wat tapas, terwijl de kinderen van onze vrienden zich uitleefden op de speeltuigen op de Dageraadplaats. De tapas (albondigas en scampi in look) waren bijzonder lekker. We genoten.
Gelukkig hadden we stof genoeg om bij te praten, want het hoofdgerecht liet wel heel lang op zich wachten, daar Aan het strand van Oostende. En het terras zat nog niet eens vol. Ook drankjes versieren bleek minder evident dan verwacht, want de bediening (nochtans waren ze met drie) was niet bepaald opmerkzaam en eens besteld duurde het een eeuwigheid om een paar drankjes aan onze tafel te brengen (hoe lang kan het duren een glas wijn uit te schenken?). Jammer, want de salmon poké bowl (een soort Hawaïaanse gedeconstrueerde sushi geserveerd in een kom) was best wel lekker.
Na een lunch die wat langer uitgelopen was dan gepland, namen we de tram naar de Groenplaats. De zoon van onze vrienden wilde graag de kathedraal bezoeken. Jammer genoeg kwamen we net aan toen de kathedraal sloot. 15u is wel een heel vroeg uur om dicht te gaan, vind ik persoonlijk. We waren duidelijk niet de enige teleurgestelde toeristen. En dat allemaal omdat we zo lang moesten wachten op onze lunch…
We lieten het echter niet aan ons hart komen en besloten een fijne wandeling te maken langs de Schelde in de richting van Park Spoor Noord. Onderweg passeerden we het MAS en lieten we de roltrappen ons tot aan het dakterras voeren. Na vijf minuten van het uitzicht genoten te hebben, waren de kinderen het al beu. 😉 Gelukkig waren ze wel te vinden voor een ijsje van Fratelli!
Op ons gemak wandelden we verder naar Park Spoor Noord, waar we nog net genoeg tijd hadden voor één drankje, want onze vrienden hadden die avond een tweede afspraak in het Antwerpse en we moesten nog helemaal terug wandelen naar de Dageraadplaats waar hun auto geparkeerd stond.
Het is vreemd, het was alsof de uren voorbij waren gevlogen en voor we het goed en wel beseften was het tijdstip om afscheid te nemen alweer aangebroken. Het was fijn om een dagje de toerist uit te hangen in Antwerpen.