In dit blogpostje helemaal uitleggen hoe het juist zo uitgedraaid is, dat zou me te ver leiden, maar om de één of andere reden vierden mijn vriend en ik dit jaar Oudjaar in Westmalle met twee koppels (waarvan we er één slechts heel oppervlakkig kenden) en hun kinderen.

Wat begon als een plan om het rustig aan te doen zonder al te veel poeha, werd uiteindelijk een feestelijke bedoening met oesters en vishapjes van De Walvis, vis- en vleesgourmet op teppanyakiplaten vergezeld van zelfgemaakte slaatjes, schuimwijnen en wijnen uit Duitsland, Frankrijk, Portugal Australië en Italië, champagne, véél champagne, een middernachtelijk houtvuur in de tuin, ijs met chocoladesaus, Krupnik, Don Papa rum, dansdemonstraties en veel gezever (hoe later op de avond, hoe meer gezever, uiteraard).

Pas om half vijf zochten wij de slaapkamer van de dochter des huizes op, die zo vriendelijk was geweest om plaats voor ons te ruimen. Ik sliep verrassend goed in deze jongemeisjeskamer.

Op nieuwjaardag hadden mijn vriend en ik de wekker om 11u gezet, kwestie van niet té lang in bed te blijven liggen. De gastheer zag er een beetje verfromfraaid uit (die nachtelijke Westmalles waren misschien toch niet zo’n goed idee), maar het simpele middagmaal (boterhammen met kaas) smaakte me uitstekend. Kwestie van wat tegenwicht te bieden aan al de decadentie van de dag voordien.

Na de lunch hingen we wat in de zetel en keken we samen naar Frozen (de allereerste keer dat ik deze film min of meer volledig gezien heb) tot het tijd was om afscheid te nemen.

We hadden wat mij betreft 2016 niet op een betere manier kunnen uitwuiven.