Verdorie, ik wou dat ik deze site ontdekt had, voordat ik een vijftigtal met de hand geschreven kaartjes de wereld in stuurde…

Vannacht heb ik gedroomd dat mijn mama vrolijk en goedgemuts babbelend door het huis liep. Het was een mooie droom.

En wat ben ik vandaag kwijtgespeeld? Mijn allerliefste grijze muts. Een muts die ettelijke leuke avonturen op skireis meegemaakt heeft en al jaren mijn oortjes warm hield. Voorgoed uit mijn leven weggerukt.

Wat is er gebeurd? Yab stapt een winkel binnen, doet muts uit, zoekt wat rond in de winkel naar een geschikt cadeautje, vindt iets, betaalt aan de kassa, stapt buiten, heeft koude oren, wil muts opzetten, weg muts. Natuurlijk dadelijk op mijn stappen teruggekeerd, heel de winkel afgezocht, aan de kassa in mijn beste Frans gevraagd of ze misschien een muts (quelque chose pour mettre sur la tête, want ik ken het Franse woord voor muts niet) gevonden hebben. Niet te vinden. Grmbl. Waarschijnlijk loopt er nu ergens in Brussel iemand rond met een mooie grijze fleecemuts met een grijs pomponnetje op.

Grmbl. Moest ik alle dingen in één ruimte verzamelen die ik in de loop der tijden al her en der verloren heb, ik zou er een fijne winkel mee kunnen uitbaten.

2005 volgens Google.

En ik ben ziek… Het is toch godgeklaagd. En dat terwijl ik het hele jaar geen enkele dag ziek geweest, ondanks veel te weinig slaap en veel te veel stress. Het lijkt wel alsof mijn lichaam denkt: hey, eindelijk vakantie, laat ik nu eens lekker ziek worden. Grbml. En dat terwijl ik nu net in topvorm zou moeten zijn om te feesten en te blokken. Deze ochtend al van zes uur liggen draaien in mijn bed. Keelpijn, hoofdpijn, verstopte neus. Enfin, miserie.

Ik weet het, deze blog lijkt de laatste tijd wel getransformeerd in yab’s kleine klaaghoekje. Nuja, ‘t is mijn blog, dus ik klaag zoveel als ik wil. En met de examens in aantocht zit de kans er dik in dat er nog wat meer geklaagd zal worden. U bent bij deze gewaarschuwd!

Gelukkig is er straks receptie hier op het werk. ‘k Zal al die vieze virussen en bacteriën eens rap verdrinken!

Ik Haat Winkelen. En wat ik zo mogelijk nog meer haat, is het verliezen van lenzen in een drukke winkelstraat als alles blinkt van de regen. Ik ben zelfs niet eens begonnen aan de zoektocht, want ik weet al op voorhand dat dit hopeloos is. Al een geluk dat ik nog geen tijd gehad heb om langs de opticien te gaan voor een nieuw paar harde lenzen. Nu blijft de schade beperkt tot een paar dagen slecht zien in afwachting van mijn nieuwe lenzen.

Ik ga toch eens dringend moeten navragen of ik voor LASIK-chirurgie in aanmerking kom.

Goed gek.

U stemt toch ook? Misschien moet Wereldkeuken voor de tweede maal met de billen bloot. 😉

Ik beken. Ik heb er een godsgruwelijke hekel aan. Tussen de wriemelende mensenmassa op zoek naar “het perfecte geschenk”, ellenlange rijen aan de kassa en onvriendelijke kassiesters (want totaal overwerkt) trotserend. Bovendien laat mijn inspiratie mij meestal schromelijk in de steek. Wat mag je dus als cadeau van mij verwachten? Een geschenkbon al hier en al daar. En ja, ik weet dat het niet origineel is. En neen, dat wil heus niet zeggen dat ik je niet graag zie. Ik doe je gewoon een gigantisch plezier, want het beste geschenk, dat kies je beter zelf. Niet?

Over wikipedia. Beloofd.

Blijkbaar is the Big Boss zelf niet vies van een beetje geknoei met de geschiedenis. Tja, iedereen doet zich graag een beetje mooier voor dan hij of zij in werkelijkheid is, zeker? Niet meteen een briljante zet na al de controverse van de laatste tijd.