Kerstmarkten in Keulen

Zondag zijn we met zeven kerstmarktenthousiastelingen (met een stevige korrel zout te nemen) naar Keulen getrokken. In anderhalf uur (ok, we hebben ons niet altijd aan de snelheidslimieten gehouden) waren we er. Voor mij was het een aangenaam weerzien met de stad waar mijn vriend en ik iets meer dan een jaar geleden een verlengd weekend doorbrachten.

Impressies:
– De Dom is nog altijd even zwart, al zijn er nu sneeuwwitte stukjes ornamenten en beelden bijgekomen die fel contrasteren met de rest van het zwarte gebouw.
– Kerstmarkten in Keulen lijken verdacht hard op kerstmarkten in België.
– Het liep in Keulen vol met Belgen en Nederlanders. Waar gaat het heen als je naar het buitenland moet gaan om oude kennissen tegen het lijf te lopen?
– De kerstmarkt aan de Dom vond ik persoonlijk het charmantste.
– Sommige mensen hebben zo’n slechte conditie dat ze niet tot boven in de toren van de Dom geraken.
– 5,70 euro voor Chinees à volonté is geen geld.
– Glühwein met rum is verdorie een straf goedje.
– De dreiköningstorte in de bar bij het Schokoladenmuseum kan gerust dienst doen als middagmaal en avondmaal samen.
– Kerstmarkten doen is verdorie vermoeiend.

En als toemaatje enkele foto’s:





Music for life

Een fijn initiatief van Stubru en het Rode Kruis om de strijd tegen landmijnen onder de aandacht te brengen. De start van de actie is een beetje aan mij voorbij gegaan en ik ben ook nog niet naar het glazen huis gaan kijken, wegens een beetje ziek (iets te enthousiast de Dom opgeklommen, waardoor mijn kleine hoestje geëvolueerd is naar een iets groter en iets gemener hoestje). Maar morgen ga ik zeker kijken!

PS: Zes dagen alleen maar overleven op vloeibaar voedsel. Goed gek.

A beautiful day

Jaja, ondanks de nog-niet-volledig-verteerde drank en het overduidelijke slaapgebrek ben ik deze ochtend met het goeie been uit bed gestapt. En daar heeft deze schitterende dag zeker iets mee te maken. Een prachtige zonsopgang, de maansikkel die eerst helder en daarna langzaam vervagend in de hemel stond, het rozeviolet van de hemel dat het zwart van het nacht verdrong, de koude ochtend die de belofte van vorst inhield, mijn vriendje die mij met de auto aan het station afzette zodat ik voor een keertje niet op een overvolle bus moest staan puffen, de werken aan het station van Leuven die ik uitgebreid kon bestuderen omdat ik nog tijd zat had om mijn trein te halen (ik ben dol op bouwwerven, ik kan geen werf voorbij lopen zonder even te stoppen), het metrokrantje dat een extra kerstmisspecial bevatte (ok, ik geef toe, ik ben stiekem dol op heel dat melige gedoe rond kerstmis), zelfs mijn koffiekoek van de Panos smaakte me goed.

A beautiful day indeed.

22 tevreden computernerdjes

En één lichtelijk aangeschoten yab. Da’s de balans van gisterenavond. Met dank aan het team van de Earth Shake dat weer maar eens voor een voortreffelijke maaltijd en bijhorende omkadering gezorgd heeft. ‘t Was lekker, ‘t was plezant en ‘t is zelfs nog gelukt die ene persoon erbij te wringen die een kwartier (!!) voor de start van het diner belde met de vraag of hij (please, please) ook nog kon afkomen.