Torre dos Clérigos, MMIPO Museum en Jardins do Palácio de Cristal – 31 mei 2025

Deze ochtend moeten we niet aanschuiven om een plekje aan het ontbijtbuffet te bemachtigen en we kunnen zelfs met vier aan één tafel eten. Succes!

Vandaag staat er een bezoek aan de Torre dos Clérigos op het programma. De eerstvolgende beklimming is om 10.45u. We kopen een combiticket waarmee we ook het Palácio da Bolsa en een museum kunnen bezoeken. Dat museum stond niet op ons lijstje met must see plekken, maar soms moet een mens zich eens laten verrassen.

In afwachting van de beklimming bezoeken we eerst de kerk en het bijhorende museum, die beide op zich al indrukwekkend zijn. Om 10.45u stipt beginnen we aan de beklimming van de toren. We staan redelijk snel boven en genieten van het uitzicht op Porto rondom ons. Eindelijk nog eens een aanleiding om de telelens van mijn digitale reflexcamera boven te halen. Want de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik steeds vaker gewoon voor het gemak van mijn iphone camera kies.

Vanaf de Torre dos Clérigos wandelen we naar beneden richting de Douro. Het is behoorlijk warm, dus lassen we rond twaalf uur een ijsjespauze in bij Boutique do Gelado. Aangezien het te warm is in de vlakke zon op het terras voor de ijsjeszaak, smullen we ons ijsje op binnen in de airconditioning.

Na gesmuld te hebben van ons ijsje, wandelen we verder naar Palácio da Bolsa. Het is echter niet mogelijk het beursgebouw vandaag te bezoeken, omdat het is afgehuurd voor een privé evenement. Geen erg, we boeken meteen een rondleiding voor morgen 15u.

Met ons combiticket bezoeken we vervolgens het MMIPO Museum (Museu e Igreja da Misericórdia do Porto). Veel verwachten we niet van dit bezoek, maar kijk eens aan, we zijn aangenaam verrast. Het museum heeft een mooie collectie religieuze kunst en blijkt ook nog eens een heel interessante geschiedenis te hebben. Dit gebouw deed van de helft van de zestiende eeuw tot 2013 dienst als hoofdkantoor van de Santa Casa da Misericórdia, een eeuwenoude liefdadigheidsinstelling in Porto. In de Fons Vitae zaal treffen we een indrukwekkend houten plafond en een prachtig schilderij van Christus aan het kruis als bron van het leven. De Galeria dos Confeitores is een grote zaal in gietijzer en glas, die jammer genoeg niet helemaal tot zijn recht komt omdat er aan de naakte muren geen kunstwerken (meer?) hangen. We eindigen ons bezoek in het barokke kerkje dat in de 18de eeuw herwerkt werd door Nicolau Nasoni.

Ondertussen is het twintig voor twee en is ons ijsje helemaal verteerd. Tijd om op zoek te gaan naar iets om te knabbelen! We belanden in een piepklein cafeetje met twee bejaarde uitbaters achter de toog. De wijn is er spotgoedkoop en je krijgt een glas tot aan de rand gevuld. We genieten van een plankje met lokale kazen en charcuterie en een bordje tremoços (lupinebonen).

Na deze goedkope culinaire stop wandelen we naar de Jardins do Palácio de Cristal. We belanden eerst op een soort festival met allemaal standjes van lokale verenigingen, inclusief de politie en de brandweer. Gelukkig komen we daarna in een mooi aangelegd gedeelte van de tuin terecht met prachtige uitzichten op de bruggen over de Douro. Meteen snap ik waarom dit park op het lijstje met hoogtepunten van Porto terecht is gekomen. Wat verderop komen we tientallen pauwen tegen die met veel plezier hun prachtige staarten voor ons open vouwen. Ik blijf het ongelooflijk vinden dat de evolutie verantwoordelijk is voor die prachtige pauwenstaarten. We genoten uitgebreid van deze natuurlijke schoonheid.

Heel veel foto’s van pauwen later, wandelen we terug naar het centrum van Porto. We stappen snel binnen bij een McDonalds gevestigd in een prachtig gebouw aan de Praça da Liberdade met een art nouveau interieur om naar de glasramen te kijken. Wel jammer dat er nu in dit gebouw een fastfood restaurant gevestigd is.

We keren terug naar ons hotel om ons te douchen en ons op te tutten voor ons fancy diner bij Dona Maria in Vila Nova de Gaia (onlangs hernoemd naar Renata Restaurant & Terrace), aan de overkant van de Douro. Een taxirit later wandelen we het sfeervol ingerichte restaurant binnen. We krijgen een prachtige tafel op het terras toegewezen met zicht op de daken van de portohuizen en op Porto aan de overkant van de rivier. Een prachtige plek om te genieten van een heerlijk aperitief. Ik kies voor de cocktail Dona Maria, met witte wijn, vlierbloesemlikeur, vodka, limoensap, appelpurée, kruidnagel, druiven, eiwit en basilicum. Fenomenaal lekker!

We delen de voorgerechtjes: lascadas de bacalhau (gegrilde kabeljauw), escabeche de sardinha (sardientjes in krokant maïsbrood), camarões de costa (garnalen) en croquetes leitao (kroketjes met varkensvlees). Voor het hoofdgerecht ga ik voor de polvo braseado (serieus, ik hoefde zelfs niet naar de andere gerechten op de kaart te kijken. En uiteraard drinken we daar een lekker flesje wijn bij, terwijl we genieten van het uitzicht. Als desseret genieten we van een bolletje ijs en verhuizen vervolgens naar binnen voor een laatste glaasje porto. Na zonsondergang is het immers wat frisjes geworden op het terras. Ik geniet van een glaasje Churchill’s van 20 jaar oud. Een waardige afsluiter van een mooie dag.