Stipt om 8 uur voegen mijn vriend en ik ons bij zijn collega’s aan de ontbijttafel. Ik moet zeggen dat ik graag nog een uur langer in bed had gelegen op deze verlofdag, maar hey, het feit dat ik mezelf een English breakfast kan samenstellen aan het buffet maakt dat ik me meteen een pak beter voel. De twee Spaanse collega’s van mijn vriend, Daniel en Luis, ken ik nog van onze trip naar Valencia vorig jaar. Miguel had ik al een keertje ontmoet in cocktailbar Le Scandale, maar eerlijk gezegd kon ik me dat niet echt meer herinneren. Iets te hard in de cocktails gevlogen, waarschijnlijk. 😉

Na het ontbijt regelen mijn vriend en ik aan het onthaal van ons hotel twee huurfietsen voor de komende vier dagen, want NH Amsterdam Zuid ligt niet meteen in het toeristische hart van Amsterdam. Ik neem afscheid van mijn vriend die samen met zijn collega’s naar de conferentie vertrek en beantwoord zelf nog een paar mails vooraleer te vertrekken. Er zijn nog een paar dringende mails binnen gekomen, waardoor ik later vertrek dan gepland. Ik vloek inwendig, want ik weet dat googlemaps de fietstijd altijd nogal optimistisch inschat en ik weet ook niet hoe makkelijk ik mijn fiets kwijt geraak in de buurt van het Moco (Modern Contemporary Museum). En natuurlijk begint het onderweg tijdens de fietstocht opeens stevig te regenen. Gelukkig ben ik daarop voorzien met mijn Hollandse fietsjas en hou ik het redelijk droog.

Op het museumplein aangekomen, parkeer ik mijn fiets in de overvolle fietsenrekken en haast me naar de ingang van het Moco. Ik haal opgelucht adem dat ik om 10.20u met mijn ticket van 9.45u nog steeds binnen mag. Het is verschrikkelijk druk in dit privémuseum gelegen in de historische Villa Alsberg. Het herenhuis is eigenlijk te klein voor al dat volk en helaas zijn er geen lockers. Bovendien moeten rugzakken op de buik gedragen worden. Ik zucht met mijn zware fotografierugzak en natte jas, maar door de warmte binnen droog ik snel op en er vallen tot mijn grote opluchting wel wat knappe werken te bewonderen. Het contrast tussen de hedendaagse kunstwerken en het statige herenhuis werkt alleszins.

Uiteraard is Banksy de publiekslieveling bij uitstek en iedereen wil een foto van zijn meest bekende werk: het meisje met de rode ballon. Er is ook een kamer gewijd aan NFT-werken, maar die spreken mij wat minder aan. Het Moco bezit ook werk van Basquiat (fan sinds ik zijn tentoonstelling zag in Londen), Jeff Koons, Andy Warhol, Marina Abramović en Yayoi Kusama (die ik leerde kennen op Jeju Island). Grote namen die vooral dienen om het publiek te lokken, want het aantal werken van hen in hun collectie is zeer beperkt. Ik maak kennis met een nieuwe kunstenaar die me bijzonder weet aan te spreken met zijn gigantisch realistische schilderijen. THE KID heeft alleszins talent en ik hoop dat hij doorbreekt met zijn werk.

In de kelder zijn een paar ruimtes gevuld met van die kleurrijke kunstwerken die oneindig weerspiegelen. Een gimmick die ik ondertussen al een beetje beu gezien ben. Ik bekijk nog een paar werken in de tuin van het herenhuis en maak vervolgens wat foto’s van het mooie Rijksmuseum onder een dreigende wolkenhemel.

Het weer is helaas niet wat ik gehoopt had en de initieel voorspelde zon en aangename temperaturen blijken in realiteit extreem wisselvallig weer en zeer frisse temperaturen. Ik heb deze ochtend zelfs handschoenen aangedaan voor mijn fietstocht.

De plannen om gezellig te gaan wandelen in Amsterdam centrum berg ik dus op en ik wandel een beetje op goed geluk het Stedelijk Museum binnen, mijn tweede museum voor moderne en hedendaagse kunst van de dag én tot mijn grote vreugde hebben ze hier een vestiaire! Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de collectie. Het museum toont werken van 1880 tot nu en neemt de bezoeker mee op een boeiende reis doorheen de kunstgeschiedenis. Wat mij bijzonder aanspreekt zijn de werken die als onderwerp de vroegere Nederlandse koloniën hebben: Suriname en Indonesië. Werk waarmee ik helemaal niet vertrouwd ben. Knap ook dat het museum de wandaden uit het koloniale tijdperk benoemt. Ik maak ook kennis met twee belangrijke figuren in de strijd voor onafhankelijkheid: de Indonesische schrijver, dichter en politicus Rustam Effendi en de activist en schrijver Anton de Kom uit Suriname, die in april 1945 overleed in het concentratiekamp Sachsenhausen.

En yep, ook hier valt werk van Yayoi Kusama en Jeff Koons te bewonderen, werken die wel van iets hogere kwaliteit zijn dan de werken die ik in het Moco zag. Ik spot ook werk van Matisse, Picasso, Chagall en zelfs onze eigen Ensor. Ook fijn dat het museum de nodige aandacht besteed aan vrouwelijke kunstenaars. En het was er een pak rustiger dan in het Moco! Wellicht omdat ze in het Stedelijk Museum geen Banksy hebben. 😉

Een onverwachte meevaller, dat Stedelijk Museum, want ik sta pas weer buiten om half vijf. En kijk, de regen heeft zowaar plaatsgemaakt voor een streepje blauwe lucht. Ik fiets op het gemak terug naar het hotel, neem een douche om het fietszweet van mijn lijf te spoelen en beantwoord nog wat werkmails totdat het tijd is om weer op de fiets te springen en te vertrekken naar het restaurant dat ik deze avond gereserveerd heb. Mijn vriend vertrekt rechtstreeks vanaf de conferentie naar Asian fusion restaurant UMAMI by Han, dus we treffen elkaar daar voor de deur.

Uit pure gemakzucht gaan we voor de Bib gourmand menu. Veel makkelijker dan kiezen uit het overdonderende aanbod aan sharing gerechtjes. We drinken een glaasje wijn bij de gerechten, die geserveerd worden door een zeer sympathiek meisje dat haar best heeft gedaan de uitleg van de verschillende flessen wijn te memoriseren, maar overduidelijk helemaal niets van wijn kent.

Shellfish Salad en Umami Duck:

Umami Duck: eendenborst, komkommer, zeewier, sjalotvinaigrette:

Shellfish Salad: rivierkreeft, garnalen, roodlof, kreeftenbouillon:

Baby Carrot en Tuna a la Plancha:

Tuna a la Planche: verse tonijnfilet, basilicum crème fraiche, wakame, konjac noedel, knoflook, sojasaus:

Baby Carrot: gedroogde bospeen, aardappelkrokantjes, truffelmayonaise, jus van groente:

Crispy Crabby en Thai-style Prawns:

Thai-style Prawns: gamba, wakame zeewier, koriander, Thaise vissaus:

Crispy Crabby: krokante soft-shell krab, gerookte zalm, romige vissaus, taugé:

Quail en Lamb Rendang:

Lamb Rendang: gestoofde lamsfilet, kidneyboon, kokos/cashewnoot crumbles, rendangsaus:

Quail: kwartelborst, pastinaakpuree, Chinese bonensaus, tuinerwten:

Het dessert laten we voor wat het is en ik sluit de avond af met een heerlijke Tokyo mule (een variate op de alom gekende Moscow Mule met saké in plaats van wodka).

We fietsen op het gemak terug naar ons hotel, gebruik makend van de werkelijk fantastische fietsinfrastructuur in Nederland. Amai, daar kunnen we in België nog wat van leren.

Op tijd in bed, want morgen moeten we er weer vroeg uit.