Om de zomervakantie in schoonheid af te sluiten, hadden mijn vriend en ik een weekendje weg gepland met zijn zus, schoonbroer en hun drie blonde dochters. Ik moet toegeven dat ik na een glas wijn teveel de dag voordien niet echt in topvorm vertrok, maar de rit was lang genoeg om tegen het middaguur hersteld te zijn.
Mijn vriend en ik gingen ‘s ochtends zijn drie nichtjes afhalen bij zijn ouders in Herentals, want zijn schoonbroer moest nog tot in de namiddag werken en zou samen met de zus van mijn vriend zich pas ‘s avonds bij ons voegen. Aangezien mijn vriend en ik allebei vakantie hadden genomen wilden we het maximum uit de dag halen, zelfs al was er iet of wat kwakkelweer voorspeld voor deze vrijdag (tegenwoordig zijn we blij als er eens een paar druppels regen uit de lucht vallen). De drie dames hadden er alvast zin in!
De rit van Herentals naar Bouillon verliep vlotjes. Dankzij elektronische hulpmiddelen geen gezeur en gezaag op onze achterbank en de Cambio verslond vlotjes de kilometers. We hielden een middagpauze in Bevekom en kwamen een beetje op goed geluk terecht in de gezellige en kwaliteitsvolle Brasserie Adele. Het was net warm genoeg om iets te eten op het terras achteraan. Al vond ik het toch wat op het randje. Aangenaam verrast door de kwaliteit van het eten trouwens: klassieke brasseriekeuken met een Aziatische toets. De zaak werd dan ook uitgebaat door een Belg en zijn Koreaanse echtgenote. Ik was ook enorm onder de indruk van de eetlust van de drie meisjes, die duidelijk hun puberjaren ingegaan zijn en groeien als kool. De borden werden volledig leeg gegeten en het middelste nichtje smikkelde zelfs een voorgerecht (de eerste maal dat ze garnaalkroketten at!) en een groot stuk zalm als hoofdgerecht op. Ze proefden zelfs alledrie van de olijfjes.
In Bouillon reden we meteen naar ons huisje om onze koffers en de etenswaren uit te laden. We werden welkom geheten door de vriendelijke eigenares die ons een rondleiding gaf door gans het huis. De indeling van het huis zelf was soms wat vreemd (een badkamer beneden vlakbij de inkomdeur, vervolgens een keuken en dan de deur naar de leefruimte. En ook de plaatsing van de twee andere douches in huis was een beetje vreemd. Je merkte dat er wat bricoleerwerk aan te pas gekomen was om dit huis om te toveren tot een vakantiewoning. De eigenares bewoonde trouwens de andere helft van de woning, maar had een aparte ingang, waardoor we elkaar niet hoefden te storen. De leefruimte van het huis was gedecoreerd met allerlei oude foto’s, beeldjes, poppen en dierenhuiden. Een bijzonder verblijfplaats, alleszins.
Na afscheid genomen te hebben van de eigenares beklommen we de trappen naar het befaamde Château-Fort de Bouillon, een bijzonder indrukwekkend kasteel met een rijke geschiedenis waar we de rest van de namiddag mee zoet waren. Hoogtepunt was uiteraard de roofvogelshow, maar het kasteel zelf sprak ook tot de verbeelding. Het kasteel was zo groot dat we tot sluitingstijd nodig hadden om alles te verkennen en dan waren we nog genoodzaakt de tentoonstelling “Scriptura van de veer tot de PC” op een drafje af te handelen.
Na ons bezoek aan het kasteel daalden we af naar Italiaanse restaurant Il Siciliano, hongerig na ons uitgebreide bezoek aan het kasteel. Stipt om zeven uur wandelden we het restaurant binnen. We kregen meteen een gezellige tafel voor zeven personen toegewezen. Ondertussen hadden we bericht gekregen dat de zus en schoonbroer van mijn vriend ons over een twintigtal minuten zouden vervoegen. De drie dames hadden echt al zoveel honger dat we informeerden bij het personeel of we hun eten al konden bestellen. De vriendelijke dienster zei ons echter dat we veertigtal minuten geduld moesten uitoefenen, want het was bijzonder druk bij de pizzaoven (twee van de drie dames wilden pizza). Daarop besloten we wat bruschette te bestellen, kwestie van de grootste honger te onderdrukken. En dat bleek een uitstekend idee! De bruschetta waren echt superlekker en stonden net op tafel toen de zus en schoonbroer van mijn vriend met hun hondje binnen kwamen.
De hoofdgerechten waren even lekker als de bruschette, al vond de schoonbroer van mijn vriend zijn saltimbocca alla romana wat tegen vallen. Al denk ik eerder dat dat aan hem lag. 😉 Tot mijn grote verbazing slaagden de twee jongste nichtjes er, met wat hulp van hun vader, bijna in hun ganse pizza op te krijgen. Indrukwekkend.
Na het eten wandelden we samen terug naar ons huisje, genietend van het uitzicht op het mooi verlichte kasteel. Na een vermoeiende dag kropen we op tijd in bed. Oja, op een ganse dag amper een paar druppels regen gezien. Waar blijven die voorspelde regenbuien?
