Het tweede boek dat ik las van John Steinbeck. Mijn eerste boek van Steinbeck was ‘The Grapes of Wrath‘ en ik herinner mij dat ik behoorlijk kapot van dat boek was. Vreemd genoeg heb ik echter geen review teruggevonden op yab.be. Zou het dan echt al meer dan dertien jaar geleden zijn dat ik dit boek gelezen heb?

Er ligt ongetwijfeld te veel tijd tussen het lezen ervan om beide werken te kunnen vergelijken, maar hoewel ik vind dat het schrijven van ‘East of Eden’ een groter huzarenstukje is dan ‘The Grapes of Wrath’, greep deze roman me minder bij de keel. Wat niet wegneemt dat ik enorm genoten heb van dit boek. Hoe ambitieus om de hele geschiedenis van de mensheid en het gevecht tussen goed en kwaad in één boek te willen proppen. Wat een ongelooflijke schrijver is die Steinbeck.

Het boek noopte me ook regelmatig tot het opzoeken van bepaalde woorden. Blijkbaar was mijn Engelse woordenschat niet helemaal toereikend om alles te begrijpen. Altijd fijn om iets te kunnen bijleren, al denk ik niet dat de namen van al die bloemen en planten lang zullen blijven hangen. Enorm genoten trouwens van de schitterende zinnen van deze Nobelprijswinnaar. Na het lezen van dit boek kan ik alleen maar zeggen dat Steinbeck deze prijs met recht en reden in ontvangst heeft mogen nemen.

Het mooiste wat ik overhoud aan ‘East of Eden’ is de betekenis van het Hebreeuwse woord ‘Timshel’, ‘thou mayest’ volgens Steinbeck. Omdat de mens altijd de keuze heeft tussen goed en kwaad. Vrije wil is soms een vergiftigd geschenk, omdat het de verantwoordelijkheid enkel en alleen bij onszelf legt. Geen smoesjes of uitvluchten. Het is aan ons om de weg te kiezen die we willen gaan.

But ‘Thou mayest’! Why, that makes a man great, that gives him stature with the gods, for in his weakness and his filth and his murder of his brother he has still the great choice. He can choose his course and fight it through and win.” Lee’s voice was a chant of triumph.