Ok, ik moet toegeven dat ik het op zondagochtend niet kon opbrengen om om 7 uur op te staan om te ontbijten samen met mijn vriend en zijn collega’s. In plaats daarvan maakte ik van de gelegenheid gebruik om lekker lang uit te slapen (ik werd op een haar na door de kuisvrouw uit bed gezet) en op mijn gemak een gans uur lang te genieten van een overheerlijk ontbijt met alles wat ik lekker vind: gerookte zalm, roerei, kappertjes, augurkjes, brie, vers gebakken brood, vers fruitsap, verse mini-chocoladebroodjes én studentenhaver (de allereerste keer dat ik een ontbijtbuffet tegen kom dat studentenhaver serveert).

Het was een druilerige dag, heel anders dan de dag voordien. Niet echt aantrekkelijk weer om erop uit te trekken, dus besloot ik van het comfort van de hotelkamer gebruik te maken om wat te lezen, filmpjes te kijken en te bloggen. Ik vond dat ik een beetje ontspanning verdiend had, na zoveel lange werkdagen.

‘s Avonds had mijn vriend gereserveerd voor de ganse bende in restaurant Le Chou de Bruxelles. Alleen al voor de naam zou je er gaan eten. 😉 Voor de ronde prijs van 32 euro konden we eender welk voorgerecht, hoofdgerecht en dessert bestellen dat op de kaart stond. Van een goeie deal gesproken. Ik ging (het zware eten van de dag voordien indachtig) ditmaal voor een lichte carpaccio van Belgisch rundvlees en de befaamde mosselen. De carpaccio was ok, maar het waren de mosselen die de show stalen. Ik zweer dat ik nog nooit in mijn leven zo’n goeie mosselen gegeten heb.

De bavet die de ober me kwam omdoen, vond ik lichtelijk overbodig, maar alles om onze buitenlandse vrienden te entertainen. Nu denken ze zeker dat je in België geen pot mosselen op restaurant kan eten zonder dat ze je een slabbetje omdoen. 😉

De tarte tatin was een waardige afsluiter.

Laat me zeggen dat dit weekend voor mij in teken stond van een hernieuwde kennismaking met de klassieke Belgische keuken. Het was me een eer en een genoegen.