Trouwe lezers weten waarschijnlijk dat ik tijdens mijn studententijd en ook nog een paar jaar nadien in een studentenvereniging gezeten heb. Niet zo’n vereniging die enkel als excuus dient om samen op de lappen te gaan, maar een echte serieuze vereniging met een missie en een dienstenaanbod voor onze leden. Heel fijn en leerrijk en ik moet eerlijk toegeven dat ik het na mijn studententijd erg moeilijk had om afscheid te nemen. Maar goed, ik slaagde er uiteindelijk toch in los te laten en de fakkel door te geven aan de jongere generatie.

Het doet me dan ook enorm veel plezier dat de traditie van het jaarlijkse alumni-etenje die ik eigenhandig in het leven geroepen heb, door de nieuwe lichting wordt verder gezet. Mijn vriend en ik hebben tot nu toe nog geen enkele editie van dit etentje overgeslagen. Ook nu donderdag was het in Brasserie 500 een aangenaam weerzien met de oudgedienden en een prettige kennismaking met de jonge veulens.

Herinneringen werden opgehaald en plannen gesmeed voor de viering van het twintigjarige bestaan volgend jaar. Ik heb echt zin om hieraan mee te werken, for old times sake. En omdat het me altijd blij maakt te merken dat deze jonge mensen zich ergens voor de volle honderd procent voor willen inzetten, want soms heb ik het gevoel dat je jeugd niet meer zo geëngageerd is als vroeger.

Benieuwd wat de brainstorm voor de viering van het twintigjarige bestaan zal opleveren.