Deze ochtend ontbijten we bij Superfood Deli op letterlijk een paar stappen van ons appartement. Superfood Deli serveert vooral açaí bowls en het middelste nichtje wilde dit heel graag proberen. Ik moet toegeven dat het voor mij ook de eerste keer is dat ik zo’n bowl probeer. Ik twijfel nog even om een porridge te bestellen, maar besluit dan toch voor het avontuur te gaan en bestel mij een fitness super bowl. De rest van de dames bestellen ook allemaal een variant van een açaí bowl, behalve het oudste nichtje die volgens haar ‘s ochtends geen fruit kan eten dan dus voor een porridge gaat. De jongste van de hoop bestelt ook nog een Think Pink smoothie.

Het verdict: mijn açaí bowl met amandelboter, cacaonibs, pompoenzaden, chiazaden, kokos, banaan en seizoensfruit is heel lekker, maar vult veel meer dan ik verwacht had. De middelste is razend enthousiast over haar bowl, voor de jongste is de bowl in combinatie met de smoothie echt van het goede te veel en de oudste haat haar porridge with a passion. Gemengde reacties dus, maar ik vind het zeker voor herhaling vatbaar.

Na het ontbijt nemen we de tram naar Schloss Belvedère. Ik heb tickets voor zowel het Oberes als het Unteres Belvedère. We starten ons bezoek in het Oberes Belvedère en vergapen ons aan het luxueuze stulpje van Prinz Eugen von Savoyen, dat nu is ingericht als kunstmuseum. We starten met de middeleeuwse kunst die tot mijn vreugde wordt geconfronteerd met moderne kunst van Sarah Ortmeyer. De sculpturen DIABOLUS (PROTECTOR) voelen perfect op hun tussen de oude kunst. Heel verrassend.

Het Oberes Belvedère is veel groter dan verwacht en we vorderen ook veel trager dan ik in mijn planning voorzien had. Als hoogtepunten noteer ik de grappige sculpturen van tronies, een versie van het befaamde schilderij Napoleon Crossing the Alps van Jacques-Louis David en uiteraard The Kiss van Klimt. Het is zo druk bij Klimt’s beroemdste werk dat het letterlijk aanschuiven is om het te kunnen bewonderen. De bovenste verdiepingen stellen hedendaagse kunst tentoon, maar dit spreekt de jongedames duidelijk een pak minder aan. Gelukkig hebben we vanuit het raam een prachtig uitzicht op de tuinen.

We ronden ons bezoek in het Oberes Belvedère af, nemen selfies in de indrukwekkende tuinen en wandelen op het gemak naar het Unteres Belvedère. Ondertussen is het al kwart voor één, hoog tijd om iets te eten. We maken het onszelf niet te moeilijk en eten wat snacks in het museumcafé. De snacks zijn beslist aan de prijzige kant, maar door de goed vullende açaí bowl deze ochtend heb ik niet al te veel honger. Dus beperk ik mij tot een pompoensoepje. De kinderen eten wat worsten en broodjes. De bediening is vlot, dus we verliezen niet al te veel tijd met lunchen.

Gelukkig is het Unteres Belvedère minder groot dan het Oberes Belvedère. Wat me van dit bezoek vooral bij blijft, zijn een aantal werkelijk prachtige en levensechte schilderijen van Sloveense kunstenares Ivana Kobilca tentoongesteld in een tijdelijke tentoonstelling van Sloveense schilderijen, het Schaudepot Mittelalter und Renaissance met prachtige middeleeuwse religieuze kunst en de tentoonstelling die met de moderne technologie de geheimen van het werk van Gustav Klimt ontrafelt. Het Unteres Belvedère is een pak rustiger dan het Oberes en daar zijn we niet bepaald rouwig om. En oja, we spotten er ook werk van Monet en Van Gogh.

Na ons bezoek nemen we de tram naar Hofburg voor een bezoek aan het Sisi museum, een uur later dan gepland. Gelukkig heb ik een beetje marge voorzien in onze planning en is het enige wat we vandaag nog moeten doen langs het Dom Museum Wien gaan om de online tickets om te zetten in echte tickets (geen idee waarom gewoon online gekochte tickets niet volstaan, maar goed).

Om kwart voor vier beginnen we aan het bezoek van het Sisi museum in Hofburg. In het verleden bracht ik al een bezoek aan het Hofburg museum, maar toen lag de focus helemaal niet op de figuur van Sisi. Nu is het eerste gedeelte van het bezoek volledig gewijd aan Sisi en allerlei Sisi memorabilia: gebruiksvoorwerpen, brieven, juwelen, kledij, schoenen. De scenografie is vrij intiem met gedempte verlichting. Het is er echter zo druk dat het amper mogelijk is om rustig naar de tentoongestelde voorwerpen te kijken. De aanwezigheid van gegidste groepen maakt dat je op sommige plekken amper aan de displays kan. Het tweede gedeelte van het bezoek is iets beter, omdat er in de vertrekken meer plaats is, maar echt aangenaam vonden we dit bezoek niet.

Om half vijf ronden we ons bezoek af met wat fotootjes op de monumentale trap en wandelen dan in de richting van Stephansplatz in het historische centrum. Ik had nog een bezoekje aan het Schmetterlinghaus achter de hand gehouden, maar dat blijkt al dicht te gaan om vijf. Geen erg. We wandelen samen op het gemak naar het Dom Museum Wien waar ik de nodige tickets voor ons bezoek morgen aan de Dom, de catacomben, de beide torens en het museum zelf in ontvangst neem. De dame aan het onthaal van het museum is bijzonder vriendelijk, dus ik laat mijn geplande kruisverhoor over waarom we feitelijk fysieke tickets nodig hebben achterwege.

De jongedames hebben duidelijk genoeg kunst gezien vandaag en willen graag gaan schoppen, want ondanks het feit dat ze elk een aparte carry-on bij hebben met enkel kledij hebben ze gewoonweg te weinig kledij bij. Of misschien niet de juiste kledij voor het warme weer waarvan we deze dagen kunnen genieten. Ze moeten dus dringend naar een Zara of een H&M. Zelf heb ik meer dan voldoende kledij bij, dus ik breng de tijd door met foto’s nemen van de indrukwekkende Stephansdom, zet wat foto’s op instagram en wandel wat rond in de omliggende straten. Terwijl de jongedames met hun mama in de Claire’s zitten, pik ik een geweldig straatoptreden mee van een danseres.

We treffen elkaar rond zeven uur in het prachtige pand van de de Douglas. We wandelen samen naar restaurant Ludwig en Adele, gelegen in de Stadtkino im Künstlerhaus Wien. Er staat een gezellige tafel voor ons klaar op het terras. Om alweer een mooie dag te vieren bestel ik een pornstar martini, terwijl de zus van mijn vriend gaat voor een Lillet Rosé tonic. De jongedames kiezen uiteraard voor een alcoholvrij alternatief, maar mogen even proeven van onze zondige drankjes. Vooral de pornstar martini valt in de smaak. Ik probeer voor de eerste keer in mijn leven een tafelspitz: gekookt rundsvlees geserveerd met geroosterde aardappelen, appelmierikswortel en bieslooksaus. Verrassend lekker! Ik sloot de maaltijd af met een glaasje Zirbenschnaps gemaakt van dennenappels (yep, van effectieve dennenappels) en de dames bestellen nog een dessertje. De schnaps smaakte effectief naar dennenbomen en was heel bijzonder. Al weet ik niet of ik dit drankje nog een tweede keer zou bestellen.

We nemen de tram terug naar ons appartement en spoelen het zweet van de dag van ons af. Deze keer wel met warm water, omdat de zus van mijn vriend en ik ditmaal eerst douchen en wij duidelijk veel zuiniger omspringen met water. 😉