Genoten van ons laatste ontbijt op Pico met zicht op de vulkaan. Na het ontbijt pakken we onze valiezen, checken we uit en nemen we afscheid van dit aangename resort, met als enige minpuntje de aanwezigheid van wat kakkerlakken in onze bungalow. Moeilijk te bestrijden in een vochtige en bosrijke omgeving, neem ik aan.

We rijden naar de ferry terminal en leveren onze huurauto in bij het Autatlantis filiaal. Ook deze inlevering verloopt zonder problemen. We zijn te vroeg voor de ferry, dus maken we gebruik van onze wachttijd om wat foto’s op instagram te delen met het thuisfront.

Wanneer we eindelijk aan boord kunnen, blijkt de ferry bijzonder vol te zitten. Het kan ons weinig deren. De zon is ons nog steeds goed gezind en we genieten van de aangename boottocht naar het mooie Faial. Naar ondertussen goede gewoonte halen we onze huurwagen op bij het verhuurkantoor van Autatlantis aan de ferry terminal. Van daaruit rijden we rechtstreeks naar onze verblijfplaats Quinta do Torcaz, een heel mooi oud rustiek gebouw met verschillende appartementen, een prachtig verhoogd terras met uitzicht op Pico en een mooie tuin met palmbomen. We hebben een ruim appartement met grote leefruimte en kitchenette voor ons alleen. De accommodaties worden groter naarmate de reis vordert. Niet dat we klagen. 😉

We laten onze valiezen achter en eten snel een broodje en een pastéis de nata in een buurtcafé dat op punt stond te sluiten. Niet echt een culinaire topervaring, maar dat mag je voor die prijs ook niet verwachten. We kiezen er bewust voor onze middagpauze zeer beperkt te houden, want we willen optimaal profiteren van het mooie weer. De voorspellingen voor de komende dagen zien er immers wat minder uit. We rijden dus zo snel mogelijk naar de Caldeira van de Cabeço Gordo. De Cabeço Gordo vulkaan is met zijn 1043 meter de hoogste berg van Faial. Wat deze vulkaan zo bijzonder maakt, is dat er een prachtige wandeling lang de kraterrand loopt met uitzicht op een twee kilometer brede caldera.

De wandeling is werkelijk adembenemend. Op een korte, steile klim aan het begin en wat moeilijk begaanbare stukken onderweg na, is dit een heel makkelijke wandeling die bij elke stap een nieuw indrukwekkend vergezicht te bieden heeft op de krater en de omgeving. En kijk eens aan wie daar tussen het wolkendek door komt piepen, net op het juiste moment voor een foto? Jawel, onze vriend Pico. Ik neem uiteraard veel te veel foto’s en zal me dit ongetwijfeld beklagen bij het verwerken achteraf.

Op het einde van de wandeling stappen we via een tunnel door de bergwand om zo bij een uitzichtpunt te komen dat ook mindervaliden toegang tot de krater geeft. Zeer fijn dat deze plek voor iedereen toegankelijk is.

Na de wandeling keren we terug naar ons appartement in Quinta do Torcaz om te douchen. Want de wandeling was prachtig, maar ook bijzonder stoffig. En dat fijne vulkanische stof kruipt echt in elke huidplooi.

Helemaal proper rijden we vervolgens naar de hoofdstad van Faial: Horta. Tijdens ons verblijf hier vieren ze de Semana do Mar (de week van de zee) en wij pikken graag een streepje van de feestvreugde mee. Het is even zoeken naar de juiste locatie van dit festival en vervolgens een plek om te parkeren, maar dan begeven we ons tussen de feestvierende Portugezen.

We starten onze avond aan één van de vele foodtrucks die langs een lange straat staan opgesteld met een voorgerechtje van morcela (bloedworst) en een garnaalpasteitje, vergezeld van een glaasje sangría. Alvast een goed begin! Vervolgens belanden we in een eettent met allerlei typische lokale specialiteiten op de menu. We schuiven bij aan een opklapbare tafel bedekt met een papieren tafelkleed en bestellen pão d’alho (lookbrood), pão de milho (maïsmeelbrood), ovos recheados (gevulde eieren), linguiça (gerookte worst) en lapas grelhadas (gegrilde lapas). Uiteraard zijn de lapas mijn favoriet! En de sangría die we bij de maaltijd drinken mag er ook zijn.

Na ons diner wandelen we verder op het festivalterrein waar zich nog enkele grote restaurants bevinden waar keiveel volk staat aan te schuiven. Blij dat wij al gegeten hebben! Op het terrein bevindt zich een heuse spelarcade en ik kan het niet laten om even op de Metallica flipperkast te spelen. Pure nostalgie!

Als dessert geniet ik van een heerlijke artisanale gelato terwijl we kijken naar lokale volksdansgroepen die mensen uit het publiek uitnodigen om mee te dansen. Spijtig dat ik de danspasjes niet ken, anders had ik zeker meegedaan!

De zon gaat onder en de feestelijke verlichting gaat aan. Het wordt steeds drukker naarmate de avond vordert en mijn vriend en ik genieten van gezellig sfeer en het rondstruinen tussen de kraampjes.

We maken het niet al te laat, want we moeten nog een stuk terug rijden en zijn allebei moe na deze mooie dag. We parkeren onze auto in de tuin van Quinta do Torcaz en genieten nog even van de prachtig verlichte palmbomen voordat we in bed kruipen.