Deze avond wandelde ik naar de Naamsestraat om een streepje STUK Start mee te pikken. Ik woonde eerste de voorstellen van het nieuwe kunstwerk van Frederic Geurts op het Achterplein bij. Op het eerste gezicht ziet dit kunstwerk en heel simpel uit, maar wat voor ons oog rechte lijnen lijken, is eigenlijk gezichtsbedrog. Er kwamen dan ook heel wat complexe berekeningen en veel vakmanschap kijken bij de creatie van dit wonderlijke werk. Met een glaasje witte wijn in de hand had ik een aantal toffe babbels met de aanwezigen op de receptie.
Na de receptie pikte ik de voorstelling van Aya Suzuki mee. Deze dame creëerde op haar eentje een betoverend geluidslandschap. Nooit verwacht dat een slingerende bak met rijstkorrels en wat potten zo’n mooi geluid konden produceren. Muziek om bij weg te dromen.
De muziek van de Peruviaanse Ale Hop was minder mijn ding. Een beetje té experimenteel. Het publiek dunde ook geleidelijk uit naarmate de voorstelling vorderde en zelf hield ik het ook niet tot het laatste moment uit.
Ik sloot mijn bezoek aan STUK Start af met de dansvoorstelling ‘Dans Kapot’. Amai! Wat een energie! Bijzonder onder de indruk van de dansers die hun voorstelling eindigden met het uitnodigen van (een deel van) het publiek op de dansvloer. Zeer dynamische voorstelling die voor mij toch wel het hoogtepunt van de avond vormde.
