Deze ochtend opgestaan met een arm die nog minder goed functioneerde dan gisteren. Mijn linkerarm is nu bijna volledig geblokkeerd, ik kan hem nog amper optillen, laat staan dat ik hem op mijn hoofd kan leggen of achter mijn rug kan krijgen. Dus slikte ik een pijnstiller, haalde ik heksentoeren uit om aangekleed te geraken met slechts één goed functionerende arm en beet ik door, want ik had een aantal belangrijke vergaderingen vandaag die ik moest voorzitten. Al kostte het me tijdens die vergaderingen merkbaar meer moeite om me te concentreren dan anders. Gelukkig was er deze middag een klein lichtpuntje: een lunch in ons bedrijfsrestaurant met een goede vriend die nu in hetzelfde gebouw werkt als ik.
Aangezien mijn arm naarmate de dag vorderde steeds verder dienst weigerde, besloot ik toch maar de hulptroepen in te roepen en naar mijn vriend te bellen die normaal dit weekend in Genève zou blijven. Kwestie van wat assistentie te hebben bij het aankleden en mijn haar opsteken. Morgenvroeg landt hij in België.
Mijn afspraak ‘s avonds met een vriendin heb ik noodgedwongen afgezegd, wegens liever thuis in alle stilte pijn lijden achter mijn computerscherm. Een geluk bij een ongeluk: er was iets misgegaan bij de reservatie. Alhoewel ik een bevestiging via e-mail ontvangen had van mijn reservatie voor twee personen bij My Thai, merkte mijn vriendin dat op hun website stond dat ze deze week met vakantie waren. Zeer vreemd. Paar keer proberen bellen, maar aangezien er niemand opnam, ging ik ervan uit dat de reservatie per abuis bevestigd was. Een reden te meer om onze afspraak te verzetten naar een beter tijdstip.
[…] business lunch met één van mijn nieuwe teamverantwoordelijken. Gelukkig was mijn vriend net op tijd in Leuven om mij te helpen aankleden, zodat ik tijdig de trein kon nemen voor mijn eerste vergadering van de […]