Toen ik een paar weken geleden bericht kreeg dat onze vrienden uit Konz naar België zouden komen, maakte mijn hart meteen een vreugdesprongetje. Het was immers van 2019 geleden dat we hen nog eens gezien hadden! Damn you, COVID19!
Toen onze vrienden ons contacteerden lagen onze vakantieplannen nog niet vast (echt, nog nooit gebeurd, maar tot een dikke week voor ons vertrek hadden we zelfs nog geen flauw idee waarheen we zouden reizen). Plan was wel om ergens op of vlak na 20 juli te vertrekken. Nu, ik wilde de kans om onze vrienden terug te zien niet laten schieten, dus stelde ik voor om vrijdag 19 juli af te spreken. Zo liet ik nog voldoende mogelijkheden over voor onze eigen vakantieplannen.
En amai, zo blij dat het die vrijdag voor onze vrienden lukte om af te spreken! We gingen samen eten bij La Dolce Vita en ik genoot enorm van de conversaties met hun dochter. Zo’n slimme en grappige meid! Haar Nederlands was trouwens erg goed, ondanks het feit dat ze enkel via haar vader aan het Nederlands wordt blootgesteld.
Het eten was spijtig genoeg minder lekker dan ik me herinnerde en door de grote drukte op het terras moesten we erg lang wachten voordat we ons eten hadden. Waaronder vooral de jongste van het gezelschap leed, want die had HONGER! Het was ook duidelijk dat er een paar nieuwe jobstudenten meedraaiden in de zaak, die hier en daar een steek lieten vallen. Gelukkig was de sabayon heel lekker!
Na het diner wandelden we samen naar het Hogeschoolplein om nog een streepje Beleuvenissen mee te pikken. We luisterden samen naar de laatste nummers van het optreden van Naragonia en gasten en wandelden dan samen terug richting de Airbnb van onze vrienden.
Duimen dat ons volgende weerzien niet weer ettelijke jaren op zich zal laten wachten.
