Na het Media.forum haastte ik mij naar huis om de managementvergadering van woensdagochtend voor te bereiden. Ik had immers last minute besloten mijn collega te vergezellen naar de première van ‘De vier seizoenen van Bart Moeyaert‘ in het STUK. Mijn collega is sinds haar kinderjaren een grote fan van deze schrijver en kreeg de tickets van een vriendin die moest afhaken. Ik twijfelde nog even, want meestal neem ik geen avondafspraken aan vóór een managementvergadering, maar hey, een mens leeft maar één keer en ik kon mijn collega toch niet alleen laten rondzwerven in mijn thuisstad?

De documentaire is verrassend pakkend en raakt op niet-sentimentele wijze moeilijke thema’s als verlies en rouw aan. Ik miste in de documentaire wel de aanwezigheid van andere mensen. Nu leek het alsof de schrijver/dichter zich heel alleen op de wereld bevond. Maar goed, dat maakt de documentaire misschien net zo bijzonder. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ikzelf geen enkel boek van Bart Moeyaert gelezen heb, maar de documentaire prikkelde zeker mijn nieuwsgierigheid.

Na afloop van de vertoning dronken mijn collega en ik nog een glas in het STUK. Geheel onverwacht kwamen we daar een collega tegen die met haar vriend en een kameraad zomaar het STUK binnen gewaaid kwamen. Mijn collega slaagde erin om op de foto te gaan met haar vroegere idool en ik bediende maar al te graag de camera. Een mooi aandenken aan een spontane avond. En die managementvergadering heeft er zelfs niet onder geleden, want we hielden het zedig op twee glaasjes wijn.