Alweer genoten van een stevig ontbijtje. Zo sparen we overdag wat geld uit, nietwaar. 😉
Vandaag staat er een wandeling in de omgeving van Dingli Cliffs op het programma, niet zo ver van het Ħaġar Qim and Mnajdra Archaeological Park, waar we gisteren waren. Naar ondertussen goede gewoonte bestellen we een eCab om ons naar het vertrekpunt van de wandeling te brengen. Echt superhandig, die app en de taxiritten zijn helemaal niet duur! Een aanrader voor iedereen die Malta wil bezoeken en liever niet het openbaar vervoer gebruikt.
We beginnen goed gezind aan de wandeling die volgens Komoot 2 uur en 44 minuten zal duren. Uit ervaring weten we ondertussen dat wij daar flink langer over zullen doen, want al die mooie landschappen moeten uiteraard gefotografeerd worden!
De wandeling is boeiend en gevarieerd. We komen langs wijngaarden, rustieke muurtjes in zandsteen en overal in het glooiende landschap om ons heen staan wachttorens, getuigend van een ver verleden toen Malta verdedigd moest worden tegen vijandige aanvallen.
We passeren langs een indrukwekkende quarry waar hard gewerkt wordt en bewonderen de mysterieuze karrensporen bij de Clapham Junction. De karrensporen zijn uitgesleten in de rotsbodem en zijn ongeveer 60 cm diep, terwijl de afstand tussen de parallelle sporen ongeveer 141 cm is. De exacte functie van deze prehistorische sporen is verloren gegaan in de tijd, maar de theorie is dat ze gebruikt werden om bouwmaterialen van de steengroeves naar de bouwsites te transporteren.
Niet ver van de prehistorische karrensporen treffen we het grottencomplex van Għar il-Kbir aan. Dit complex werd bewoond tot in 1835, toen de Britten de laatste inwoners om wille van hygiënische redenen verhuisden. Doet ons meteen terug denken aan de grotwoningen van Matera. Van buitenaf lijkt het grottencomplex helemaal zo groot niet, maar onder de grond ontdekken we talloze grote en kleine grotten. Die duidelijk ook nu nog gebruikt worden, zoals blijkt uit de talrijke uitgedoofde kampvuren op de site.
We wandelen verder naar het hoogste punt van Malta en daarmee beginnen we aan het laatste stuk van de wandeling. Letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van deze dag. Alvorens de kliffen te bewonderen lassen we een kleine lunchbreak in bij restaurant The Cliff (niet moeilijk om te raden hoe dit restaurant aan zijn naam komt). Door de bewolking is het vandaag wat frisser dan gisteren en we merken dat we toch wat extra energie nodig hebben. Ik eet een porties mosseltjes en mijn vriend slaagt erin een stevige pasta binnen te werken.
Het volgende gedeelte van de wandeling is echt fenomenaal mooi. Prachtige rotsformaties en een adembenemend uitzicht op de kliffen. Opvallend: op de rotsen onderaan de kliffen liggen verschillende autowrakken. Onduidelijk of dit restanten zijn van verschrikkelijke ongevallen, dan wel of dit vroeger dé manier was om van je oude wagen af te geraken. Helemaal op het einde van de wandeling zien we in de verte de overkapping van de Mnajdra tempel.
Ondertussen is valavond aangebroken en bestellen we een eCab om ons terug te brengen naar het hotel. We verlaten de smalle wegen en wandelen naar een drukke weg waar de taxi ons makkelijk kan oppikken. We hebben geluk, want de taxi is er verrassend snel.
Na ons snel opgefrist te hebben in het hotel nemen we alweer een eCab om ons naar het hart van Valletta te brengen. Het is de eerste keer dat de rit tegen valt. De wagen stonk naar sigarettenrook en als er iets is wat ik verschrikkelijk vind… Enfin, gelukkig mocht ik een raam open doen om wat frisse lucht binnen te laten. Maar neen, meneer, we gaan je beslist niet bellen voor de terugrit.
Voor onze laatste avond op Malta had ik een tafel voor twee personen gereserveerd bij Guzé, ons favoriete restaurant op Malta. En kijk, de vriendelijke ober die ons onthaalt, wist nog dat wij ongeveer een jaar geleden bij hen gegeten hadden. We krijgen zelfs exact dezelfde tafel als de vorige keer. De menu is redelijk gelijkaardig aan de vorige keer, al moet ik toegeven dat de wijnen ditmaal iets minder gul bijgeschonken worden. Wat we geen van beiden erg vinden, met de vlucht morgen in het vooruitzicht. Het toilet daarentegen heeft een serieuze make-over gekregen. Amai, wat een verbetering, zeg! Ze hebben duidelijk mijn reviews gelezen. 😉 Echt een fantastische avond!
Na het diner maken mijn vriend en ik nog een laatste wandeling doorheen de gezellig verlichte straten van Valletta. Zo’n vakantie is toch altijd veel te snel voorbij.
Op de terugrit naar het hotel belanden we in de eCab van een vriendelijke Afrikaanse chauffeur die pas een paar dagen in Valletta rondrijdt. De airco in de wagen staat op 24 graden, het is duidelijk dat de chauffeur nog wat moet wennen aan de iets frissere Europese temperaturen. Voor mijn vriend en mezelf is dat echter veel te warm. Gelukkig vindt onze chauffeur het geen probleem om de airco op 19.5 te zetten.
Vermoeid van een drukke dag waarin we meer dan 26.000 stappen zetten, kruipen we op tijd in bed. Morgen zitten we op het vliegtuig naar België.