Na een eerste zeer geslaagd bezoek aan deze stijlvolle zaak, die groenten in the spotlight zet, keerde ik met hoge verwachtingen samen met mademoiselle Julie terug naar restaurant Vertige.
Helaas, deze keer keerde ik na ons bezoek terug met gemengde gevoelens. Lag het aan de plek waar we zaten? Bij het raam beneden, waardoor we duidelijk soms aan de aandacht van het personeel ontsnapten? Het liep namelijk al mis bij het aperitief: de ober bracht slechts één drankje. Ik kan er geen statistieken bijhalen, maar ik vermoed dat het toch zelden gebeurt dat een tafeltje van twee personen maar één aperitief bestelt… De douceur des anges bleek ook niet helemaal wat we ervan verwacht hadden (voor een aperitief vonden wij dit echt te zoet), maar dat kan gebeuren, uiteraard. De aangepaste (bio-)wijnen vielen gelukkig beter in de smaak.
De gerechten waren naar goede gewoonte uitstekend en tot in de puntjes verzorgd. Alleen jammer dat het personeel echt geen woord Nederlands spreekt.
We eindigden ons bezoek met een laatste valse noot: we moesten maar liefst drie keer vragen om de rekening. Met als resultaat dat Julie en ik moesten spurten om onze trein te halen. Tja, de ober wilde ons helpen om onze traditie van steevast te laat naar het station te vertrekken in ere te houden, zeker?
Hapjes:
Gerookte vis, ceviche van raap, dragon:
Rode biet, peer, schapenkaas:
Eerste Sint-Jakobsvruchten uit Normandië, verse gember, knolselderij:
Gevulde prei, lactogefermenteerd sap met gegrilde prei-olie:
Gelakte kalfszwezeriken, pompoen, rozemarijn:
Taartje met aardpeer, koffie, pure chocolade:
Versnaperingen:
