Vandaag kies ik voor het English breakfast. Een ideale manier om de dag te beginnen. Het valt me op dat de Engelse invloeden nog steeds overvloedig aanwezig zijn op Malta. Malta was een Britse kolonie tot haar onafhankelijkheid op 21 september 1964. De Queen was zelfs staatshoofd van de Staat Malta tot 1974! En de nationale taal is dan wel het Maltees, een boeiende mengeling van Arabisch en Italiaans, met Engels als tweede taal is reizen in Malta een fluitje van een cent.

Vandaag bezoeken we de 16de-eeuwse Saint John’s Co-Cathedral, een barok wonder waarvan letterlijk elke vierkante centimeter versierd is. Je weet gewoonweg niet waar eerst kijken. De audioguide voert ons doorheen de verschillende kapellen en leidt ons oog naar de meest interessante kunstwerken en graftombes. De kathedraal is één gigantisch grafmonument opgedragen aan generaties ridders van de Orde van Malta. De vloeren zijn versierd met prachtige kleurrijke grafstenen en de barokke grafmonumenten strijden om onze aandacht.

We bewonderen ook het beroemde schilderij ‘De onthoofding van Johannes de Doper’ dat Caravaggio speciaal schilderde voor het Oratorium van de kerk. Caravaggio blijkt trouwens 14 maanden op Malta verbleven te hebben. Hij vluchtte van Rome naar Malta omdat hij zijn tegenstander in een zwaardgevecht had gedood. Om boete te doen voor zijn zonden trad hij toe tot de Orde van Malta, maar ook op Malta raakte hij in de problemen: hij kwam er in de gevangenis terecht omdat hij een hospitaalridder had vernederd. Hij slaagde er echter in te ontsnappen naar Sicilië en kwam vervolgens tot zijn einde tijdens een boottocht van Sicilië terug naar Rome. Bijzondere man, toch wel.

Hongerig geworden van al die barokke overdaad lunchen we in het zalige zonnetje op het terras van Eighty Eight. We houden het bij een slaatje en een glaasje wijn. We genieten van ons terrasje in de zon en kunnen het niet laten om nog een extra glas te bestellen. Die vitamine D doet deugd en we spraken op voorhand af het deze vakantie rustig aan te doen.

Met wat moeite rukken we ons los van ons terras in de zon en wandelen we langs de mooie omwallingen naar de vertrekplaats van de ferry naar Sliema. We hebben niet echt een plan, maar een tochtje naar Sliema aan de overkant van de zee- inham lijkt wel leuk. Spijtig genoeg loopt de wijn snel door naar mijn blaas en moet ik onderweg noodgedwongen een sanitaire stop inlassen in een buurtwinkel/café, waar ik gelukkig gratis van het sanitair mag gebruik maken.

Door deze sanitaire stop hebben we de ferry net gemist. De volgende ferry is pas over een half uur en we besluiten ons plan te laten varen. De zon staat ondertussen al wat lager en we besluiten richting ons hotel te wandelen in de hoop dat we een bezoek kunnen brengen aan de Knisja Nawfraġju San Pawl (de kerk van de schipbreuk van de heilige Paulus). Helaas de kerk is dicht. Dus gaan we voor plan B: zwemmen op het dakterras van ons hotel terwijl de zon langzaam achter de horizon verdwijnt. En amai, hoe leuk was dat! Het zwembad om het dak is niet zo groot, maar het water is verwarmd en het uitzicht fenomenaal. Stipt om vier uur horen we vanuit het zwembad het dagelijkse kanonschot. Best wel een bijzondere belevenis.

Van zodra de zon achter de horizon verdwijnt, daalt de temperatuur. Tijd om ons naar onze kamer te begeven, een uitgebreide douche te nemen en ons klaar te maken voor het avondmaal.

Voor deze tweede kerstdag reserveerde ik een plekje bij restaurant Guzé, een heel bijzondere plek met heerlijk eten geïnspireerd door de klassieke Maltese keuken. We kiezen voor de menuformule met gerechten uit de zee en gaan voor de aangepaste wijnen. Alles wat we op ons bord krijgen is heerlijk en de wijnen worden zeer gul bijgeschonken.

Huisgebakken brood:

Amuse bouche:

Bass:

Octopus:

Lobster:

Meagre:

Overdadig dessert:

De eigenaar komt ons op het einde zelfs feliciteren dat we al de wijnen hebben opgedronken. Euh ja, wij zijn Belgen… Maar we laten ons het compliment welgevallen. Echt een heel fijne avond in ouderwets charmant restaurant.