Goed geslapen en genoten van het ontbijt met eggs benedict. Ons hotel biedt een mix van een buffet en à la carte aan, waarin ik me helemaal kan vinden. Ik waag me aan een zomerse outfit met flipflops, als dit alsnog te koud blijkt, kunnen we altijd nog terugkeren naar het hotel, want vandaag staat een verkenning van de omgeving op het programma.

De zon schijnt alvast uitbundig en het is zelfs warmer dan verwacht! Zalig! Mijn vriend en ik wandelen onze neus achterna en belanden zo in de Lower Barrakka Gardens die ons een prachtig uitzicht bieden op Valletta en de Grand Harbour. Het oude stadsgedeelte van Valletta bevindt zich op een met omwallingen verstrekte landtong omringd door helderblauw water en het geheel vormt een bijzonder pittoresk plaatje. Malta en Valletta hebben een zeer bewogen geschiedenis en de hospitaalridders hebben duidelijk veel zichtbare sporen achter gelaten.

We wandelen vanaf de Lower Barrakka Gardens verder naar het Siege Bell War Memorial, een monument dat in 1992 door Queen Elizabeth II ingehuldigd werd om de 7000 mensen te herdenken die hun leven verloren tijdens de Slag om Malta in de Tweede Wereldoorlog. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zo bekend ben met de rol die Malta speelde in de Tweede Wereldoorlog. Reden te meer om ons daarin de komende dagen verder te verdiepen. Nu genieten we vooral van de prachtige omgeving in combinatie met het zicht op zee en de blauwe lucht. Een mens wordt er spontaan gelukkig van.

De rest van de voormiddag dwalen we op goed geluk door de prachtige straten van Valletta. Het oude stadsgedeelte is vrij klein en het is er aangenaam wandelen. We bewonderen de stijlvolle gebouwen in zandsteen en lopen wat kerken binnen als er geen eredienst aan de gang is.

Mijn vriend en ik lunchen bij Casa Sotto, een gezellig zaakje in een steil aflopende straat, waardoor alle tafels en stoelen schuin staan en we moeten opletten dan ons glas prosecco niet onverhoeds tegen de grond gaat. Die prosecco is trouwens zo lekker dat we het niet kunnen laten nog een volgende glas te bestellen.

Ik bestel arancini en gefrituurde courgettebloemen met ansjovis en mozzarella. Mijn vriend gaat voor een pizza van het huis. We genieten van het eten en de kerstsfeer overal rondom ons. De gezellige straten van Valletta zijn mooi versierd en zowat iedereen die we tegen komen, wenst ons ‘Merry Christmas’.

Na de lunch zetten we onze wandeling verder naar de Upper Barakka gardens alwaar we alweer genieten van een fenomenaal uitzicht op de Grand Harbour. We ontmoeten ook een dinosaurus die nog gefigureerd heeft in de laatste Jurassic Parc film. We werpen een blik op de verstrekte burcht die de Centrale Bank van Malta is en belanden ietwat onverwacht op een grote kerstmarkt rondom de Triton fontein, met kraampjes, reuzenrad en een Grotto van Santa. Moet er nog kerstsfeer zijn? Al doet het wel een beetje vreemd aan om overal kraampjes te zien die glühwein verkopen bij temperaturen van meer dan twintig graden.

We houden de kerstmarkt snel voor bekeken en lopen verder tot aan het einde van The Mall om vervolgens rechtsomkeert te maken en via de Hastings Gardens op de oude vestingmuren uit te komen aan de andere kant van de landtong we volgen verder de omwallingen met uitzicht op Manoel eiland en Sliema. We lopen tot aan het vertrekpunt van de ferry en wandelen dan terug de stad in. We passeren langs de indrukwekkende Basilica of Our Lady of Mount Carmel met de fantastische koepel en springen even binnen om het overdadige interieur te bewonderen.

Tijd om terug te keren naar het hotel, op het gemak te douchen en ons op te tutten voor het kerstdiner bij Grain Street. We worden heel vriendelijk, maar ietwat chaotisch ontvangen. Zo vergeet de bediening gewoonweg onze jas aan te nemen en moeten we zelf vragen of we deze op de kapstok mogen hangen. Waarna ze uiteraard meteen in actie schieten en onze jas van ons overnemen.

We starten de maaltijd met een, naar ik denk, Engelse kersttraditie, Christmas Crackers. Het personeel komt ons uitleggen wat we moeten doen en plaatst vervolgens de papieren kroontjes op ons hoofd, wat natuurlijk bijzonder grappige foto’s oplevert. Een traditie die wij in België niet kennen, want wij associëren kronen uiteraard met driekoningen.

Het eten is heel lekker, maar de gangen volgen elkaar aan een veel te hoog tempo op. Ik heb nog maar een paar teugen van mijn Rosselli Sour (een cocktail met Woodford reserve, honing, vers limoensoep en schuim van porto) kunnen nemen of daar staat het voorgerecht al voor mijn neus te dampen. Een voorgerecht dat eigenlijk niet zo goed past bij mijn cocktail en waarbij ik liever een glas wijn gedronken had.

Lasagna ‘nera’ with calamari, squid ink, Nduja:

Jerusalem artichoke velouté with local rocket leaves and smoked salmon:

Turkey with side dishes:

Local fresh fish, ‘vichyssoise garni’, black olives, brown butter aged vinegar dressing:

Steamed Christmas pudding, whiskey anglaise:

Lemon meringue tart, olive oil and thyme ice cream:

Om de maaltijd af te sluiten informeert mijn vriend of de bediening een Maltese likeur kan aanbevelen. Zelfs de barman hoort het in Keulen donderen en begint aan een zoektocht tussen alle flessen die op de bar geëtaleerd staan. Mijn vriend informeert dan zelf maar of de Leila likeur op de kaart misschien Maltees is, de barman antwoord eerst ontkennend, maar nadien blijkt dat het effectief een Maltees drankje is. Ik bestel een glas Don Papa rum, die tot mijn grote ontzetting op ijs geserveerd wordt, waardoor de smaak helemaal doodgeknepen wordt. Een faux pas!

We sluiten de avond af met een wandeling naar de kerstmarkt, waarvan de lichtjes ‘s avonds beter tot hun recht komen, maar worden al snel verjaagd door het verschrikkelijk slechte live optreden. Serieus, dat kon ik zelfs beter…

We kruipen op tijd in bed, want morgen is er weer een dag!