Amai, wat een ongelooflijk drukke dag. Ik weet de laatste tijd echt niet meer waar mijn hoofd staat. De traditionele eindejaarsrush slaat dit jaar nog onverbiddelijker toe dan de vorige jaren.

Deze ochtend spoorde ik van Leuven naar Antwerpen om een symposium aan de UA bij te wonen. Uiteraard had de trein naar Antwerpen vertraging (serieus, wat scheelt er met de lijn Brussel-Antwerpen?) en was ik een kwartier te laat op het symposium. Gelukkig kon ik nog net een chocoladebroodje mee grissen als ontbijt. Het symposium was erg boeiend, maar doordat er zoveel dringende vragen mijn mailbox overspoelden, kon ik helaas maar met een half oor luisteren. Ik kon ook niet tot het einde blijven, want ik moest om 13.30u al weer in Brussel zijn voor een belangrijke managementvergadering. Geen tijd om wat te netwerken tijden de broodjeslunch dus.

Gelukkig had ik nog vijf minuten over om snel de Foodmaker binnen te stappen om een wrap te kopen, zodat ik net op tijd was voor de start van de vergadering om 13.30u. Uiteraard liep de vergadering uit en was ik daardoor tien minuten te laat voor de opnames van onze maandelijkse interne video, waarvoor ik als nieuwsanker moest fungeren. Met wallen onder mijn ogen van het Worlds Collide concert van de dag voordien en totaal gestresseerd, struikelde ik tijdens de opnames een paar keer over mijn woorden en moest de opname herstart worden. Bloopers genoeg voor de nieuwjaarscompilatie, dus.

En nu ga ik zo dadelijk op stap met een vriendin in Brussel. Onder het motto: je leeft maar één keer!