Vrijdag spoorde ik naar Tienen voor een date met Julie, want hoe beter te recupereren van een zware werkweek dan met een culinaire ervaring in goed gezelschap? Hoog tijd trouwens dat ik eens naar Tienen afzakte, want tot nu toe was het altijd Julie die naar Leuven spoorde. Tienen heeft op culinair vlak misschien iets minder te bieden dan Leuven, maar ik vind het altijd leuk om nieuwe horizonten te verkennen.

Als restaurant had Julie Melchior uitgekozen en amai, echt van mijn sokken geblazen door wat de chefkok op tafel toverde. Heel fijn dat de Oosters aandoende inrichting zich vertaalde in gerechten die duidelijk door de Japanse keuken geïnspireerd waren. Verzorgd tot in de puntjes en prachtig gepresenteerd. De chefkok weet duidelijk waar de mosterd te halen, maar laat zich inspireren zonder te kopiëren. Die Michelin-ster is dubbel en dik verdiend wat mij betreft.

Natuurlijk konden we de verleiding niet weerstaan om Melchior’s signature dish te proberen: de knolselder in zoutkorst met kombu en bottarga. Zo boterzacht heb ik knolselder nog nooit geproefd. Ook heel leuk dat de ober eerst de volledige knolselder in zoutkorst aan tafel kwam tonen, om vervolgens het bord met het afgewerkte gerecht te brengen.

Ik laat jullie graag meegenieten. En ja, het smaakte nog beter dan de foto’s eruit zien.

Appetizers:

Hamachi, daikon, furikake, dashi:

Toro & paling, sobanoedles, aubergine, miso:

Melchior’s signature: knolselder, zoutkorst, kombu, bottarga:

Maïskip, langoustine, groene asperge:

Black angus, prei, daslook, duxelle, merg:

Chocolade, yuzu, hazelnoot:

We sloten de avond af met een heerlijke kopje thee: