Ook vandaag is het ontbijt gezellig chaotisch, maar het personeel is zo vriendelijk en enthousiast dat je hen dit amper kan kwaad nemen.

Na het ontbijt vertrekken we met onze huurwagen naar Tavira. Het is maar een korte rit en mijn vriend en ik zijn veel vroeger dan het check-in tijdstip in hotel Don Rodrigues, dat zich iets buiten Tavira bevindt. De vriendelijke onthaalbediende zoekt echter in zijn systeem op of er al schoongemaakte kamers beschikbaar zijn en dat blijkt het geval. Het is wel een kamer met een dubbel bed in plaats van het door ons gevraagde twin bed, maar we knikken snel ja wanneer hij vraagt of dat ok is. Kunnen mijn vriend en ik heroïsche gevechten voeren om het deken! (Ja, wij boeken tegenwoordig steeds vaker aparte bedden, vooral omdat mijn vriend een slechte slaper is en ik hem ‘s nachts vaak wakker maak, omdat ik nogal veel beweeg in mijn slaap en ik naar het schijnt altijd de lakens en dekens monopoliseer.)

We frissen ons even op en trekken naar het stadscentrum van Tavira. Hotel Don Rodrigues is gelegen aan een heel drukke invalsweg, dus het eerste deel van de wandeling is niet zo aangenaam, maar na een paar minuten bereiken we de gezellige straatjes van het mooie Tavira.

We bezoeken eerst de camera obscura, geïnstalleerd in een oude watertoren. Naar mijn aanvoelen is dit ouderwetse optische instrument een goeie manier om inzicht te krijgen in hoe een stad in mekaar steekt. De vriendelijke heer die de camera obscura bedient, spreekt vlotjes Portugees, Spaans, Frans én Engels. Hij schudt zelfs een paar Nederlandse woordjes uit zijn mouw wanneer hij hoort dat we uit België zijn. En ja, hij toont het welbekende camera obscura trucje: met een gevouwen papiertje vangt hij wat voertuigen die op een brug rijden. Blijft leuk.

Vlakbij de camera obscura bevindt zich de Santa Maria do Castelo kerk. We kopen meteen een pas voor een bezoek aan drie kerken, het is immers erg warm vandaag en de rijkelijk versierde kerkgebouwen zijn een ideale plek om wat af te koelen en tegelijkertijd te genieten van het prachtige cultureel erfgoed van Portugal. De Santa Maria do Castelo kerk stelt alvast niet teleur: wat een pracht en praal. Alleen wringt het een beetje wanneer je beseft dat deze rijkdom voor een groot deel te danken is aan de plundering van de overzeese Portugese kolonies. Bij de kerk is hoort nog een klein museumpje met religieuze kunst dat een paar mooie stukken bevat.

Na de kerk wandelen we verder naar de restanten van het castello, waarvan nog wat muren en een toren overeind zijn gebleven. Binnen de muren is er een prachtige tuin aangelegd en als je op de torens klimt, kan je genieten van een mooi uitzicht op Tavira.

Ondertussen is het tijd voor het middagmaal. We belanden op het mooie, rustige terras van Quinito Cafetaria in het verkeersvrije gedeelte van Tavira. Het is er bijzonder aangenaam zitten onder de grote parasol met uitzicht op palmbomen. We bestellen een simpele wrap en een toast, maar kunnen de verleiding niet weerstaan om daarbij een cocktail te bestellen. Een caipirinha of mojito past perfect bij dit zomerse weertje. En waw, wat een heerlijke caipirinha! Zo lekker dat we gewoon niet anders kunnen dan een tweede te bestellen. Het is vakantie voor iets, he!

De volgende kerk op ons programma is de Igreja da Misericórdia. We beklimmen eerst de klokkentoren om te genieten van het uitzicht om vervolgens het interieur van de kerk zelf te bewonderen. Ik ben behoorlijk onder de indruk van de prachtige blauwe azulejos. Wat een overdaad!

We wandelen verder naar de Romeinse brug en steken de rivier Gilão over om naar de derde kerk te gaan. De Igreja de São Paulo is versierd met prachtig houtsnijwerk. Deze kerk vind ik de minste van de drie die we vandaag bezochten en is duidelijk ook het minst goed onderhouden. Toch ben ik ook hier weer onder de indruk van het vakmanschap dat tot zulk een prachtig erfgoed heeft geleid.

We keren terug naar de andere oever van de Gilão en bezoeken de overdekte oude vismarkt en het park vlakbij. Het park is mooi en schaduwrijk. Ideaal om even uit te rusten op een bankje. Het valt ons op dat er best wel wat leegstand is in de mooie overdekte markt. Jammer, want het gebouw is echt wel een pareltje.

Nu we hier toch zijn, kopen we meteen een kaartje voor ons uitstapje naar Ilha de Tavira met de ferry morgen. We wandelen verder naar het Monasterio van Tavira, maar helaas, het prachtige gerestaureerde bouwwerk valt niet te bezoeken. We wandelen nog langs één kapel en twee kerken, die helaas niet allemaal open zijn en komen dan tot de conclusie dat we alles gezien hebben wat er te zien valt in Tavira.

Tijd voor een drankje dus! We belanden op het terras van Bruncheria Tavira. Ik bestel een smoothie en mijn vriend gaat voor een glaasje witte wijn. Mijn smoothie met kiwi, ananas en munt is heerlijk. De oudere dame die ons bedient, is erg vriendelijk en neemt de coronamaatregelen erg serieus. Ze geeft echter een bijzonder verstrooide indruk, dus we checken voor de zekerheid de rekening toch maar dubbel. Alles klopt gelukkig!

Voor het diner hebben we een tafeltje gereserveerd bij restaurant Artefact om 19.30u. We hebben echter allebei al wat honger en weinig zin om nog een uur te aperitieven, dus bellen we of het mogelijk is om onze reservatie met een uur te vervroegen. Geen probleem! Perfect! Kunnen we straks nog gebruik maken van het zwembad in ons hotel.

Jammer genoeg zijn alle tafeltjes op het terras van Artefact gereserveerd en is er geen plaats meer voor ons. Al vinden we het niet zo erg om aan een tafel in het prettig gekoelde restaurant plaats te nemen. We hebben de ruimte voor ons alleen en beginnen de maaltijd met huisgemaakte vispasta en gemarineerde sardientjes. Als hoofdgerecht kiezen we allebei voor de eend. Het toffe aan restaurant Artefact is dat zij werken met producten van hun eigen boerderij. Heerlijk vers, dus! Ik apprecieer het ook dat we kunnen kiezen uit een aantal groenten- en aardappelbereidingen bij onze eend. Leuk concept.

Na de maaltijd keren we terug naar het hotel. We lenen handdoeken aan de receptie en spoeden ons naar de kamer om ons om te kleden. Het zwembad sluit immers om 22u. Het is bijzonder rustig in het zwembad: de zon is al onder en de meeste zonnekloppers zijn ondertussen weg. Geen erg, wij genieten ervan om even samen te kunnen afkoelen na een warme dag. Leuk dat het water van het zwembad natuurlijk verwarmd wordt door het over stenen te laten lopen.

Na ons zwempartijtje nemen we een uitgebreide douche en duiken we ons bed in. Ik kijk al uit naar morgen!