Ons kliekje van de Ultimas zet onze lunch–traditie dapper verder. Toegegeven, dit moet de meest verschoven lunchafspraak ooit zijn, maar hey, het was het wachten meer dan waard! Zelfs al liet het weer niet toe om buiten op een terras te eten, op de eerste verdieping van Le Pain Quotidien in de Koninginnegalerij was het ook gezellig vertoeven. Extra pluspunten voor de zalig zure limonade: zo zuur dat mijn tong even niet wist wat haar overkwam na mijn eerste slok. Onverwacht, want tegenwoordig is alles zoeter dan zoet en ik ben al van jongs af aan een grote fan van zuur. Helaas lijkt de smaak zuur uit de gratie gevallen te zijn. Dus kon ik niet anders dan een tweede glas bestellen! Heerlijk!

Met dank aan mijn fijne gezelschap voor deze gezellige lunch. De normaliteit komt in zicht!