Het wordt steeds moeilijker om originele verhalen te vertellen op deze blog. Uiteindelijk komt het steeds op hetzelfde neer: de lockdown heeft mijn actieradius enorm verkleind en alle plekken in Leuven die zich lenen tot aangename wandelingen heb ik ondertussen al tientallen keren bezocht. Maar hey, dat neemt niet weg dat ik niet kan genieten van een zonnige zondag in het Provinciedomein en de Abdij van Vlierbeek. En dat geldt dubbel wanneer zich vlak vóór de abdij een prachtig zonnebloemenveld bevindt. Dat deze zonnebloemen niet geplukt mochten worden, was blijkbaar niet algemeen bekend, want we zagen redelijk wat mensen met bloemen terugkeren.

Op de terugweg van onze zondagse wandeling liep ik een oude bekende tegen het lijf: een oud-klasgenootje Spaans die, net als wij, samen met haar Griekse vriend van het zachte herfstweer aan het genieten was. Dat global warming een realiteit is, valt niet meer te ontkennen, maar tegelijkertijd kan ik niet ontkennen dat het fantastische lenteweer en deze zonnige herfst tijdens deze pandemie een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan mijn welbevinden. Maar hey, laat dat geen excuus zijn om dat streven naar klimaatneutraliteit overboord te gooien!