Deze namiddag nam ik deel aan een artistieke fietstocht door Leuven. Jullie herinneren je misschien nog dat ik een tijd geleden deelnam aan twee brainstormsessies om tot een nieuwe Leuvens kunstwerk te komen. De coronacrisis maakte dat de geplande vervolgactiviteiten afgelast moesten worden, maar als alternatief stelden De Nieuwe Opdrachtgevers een fietstocht voor. Leek me wel leuk om Leuven door een artistieke bril te ontdekken, dus ik schreef me in. Wat ik niet verwacht had, was dat er slechts twee deelnemers aan de fietstocht zouden zijn. Ik dacht dan ook even dat ik me van datum vergist had, toen ik gans alleen om zaterdag om 13u op het Martelarenplein stond en ik nergens een groep fietsers ontwaarde. Gelukkig werd ik gevonden door de enige andere deelneemster en kwamen vijf minuten later de twee dames van De Nieuwe Opdrachtgevers, die blijkbaar nog maar net terug waren van hun vorige fietstocht, ook opdagen.

Het idee dat me de vorige keer zo had aangesproken, namelijk het kunstwerk fysiek laten uitdijen over gans de stad, was ondertussen blijkbaar afgevoerd. In de plaats daarvan zouden we langs enkele locaties fietsen die tijdens de eerste twee brainstorms werden genoemd. Bij de selectie werd gekozen voor plekken die door recente of geplande stadsontwikkelingsprojecten een andere functie krijgen of ruimte bieden voor een nieuw artistiek project. Achtereenvolgens bezochten we Hal 5, het Benedenplein (aan de achterkant van het station), de Keizersberg (allez, we fietsten tot aan de voet van de Keizersberg), de Halfmaartstraat (aan de voet van de Sint-Geertrui) en de Parkabdij.

Bij elke locatie stonden we even stil en somden we voor- en nadelen op. We keken vooral of de verschillende locaties inspiratie voor een toekomstig kunstwerk konden bieden. De andere deelneemster aan de fietstocht was een iet of wat excentrieke dame die lang in de horeca gewerkt had. Over elke plek wist ze wel één of ander gruwelverhaal te vertellen over bijvoorbeeld een moord die zich daar had afgespeeld. En haar uitspraken over de Leuvense bewoners van andere origine waren soms op het randje. Ik en de twee andere dames deden erg ons best om de conversatie in goed banen te leiden. Uiteindelijk kwam het Benedenplein als favoriet uit onze selectie.

We sloten onze fietstocht af op het terras van de Abdijmolen, alwaar ik genoot van een versgeperste fruitsap. En op de fietstocht naar huis haalde ik mijn hart op aan deze prachtige wolkenluchten.