Alweer een heerlijk ontbijt achter de kiezen. Helaas zijn de weergoden ons niet goed gezind vandaag. Het regent pijpenstelen. Echt geen weer om een hond door te jagen, laat staan een lange wandeling te doen. Heel spijtig, want Jeju staat zowat gekend als het ideale vakantie-eiland in Zuid-Korea en ik had gehoopt om hier wat te relaxen op het strand of aan watersport te doen. Helaas laat het weer dat gewoon niet toe.

En dagje musea bezoeken dan maar, ook leuk! Op een half uur rijden van ons hotel ligt het Bonte Museum, ontworpen door de bekende Japanse architect Tadao Ando. Het museum bevat een verrassend interessante collectie voorwerpen uit de late Joseon periode. We starten ons bezoek in de museumshop alwaar we twee paraplu’s kopen om ons te beschermen tegen de gietende regen terwijl we van het ene naar het andere gebouw lopen.

Naast de historische collectie, bewonderen we een aantal prachtige werken van de Japanse kunstenares Yayoi Kusama. Haar werk straalt een vrolijkheid uit die aanstekelijk is: die knalgele reusachtige pompoen met zwarte stippen, is gewoon geweldig én fantastisch fotogeniek. Ik ben ook onder de indruk van de Infinity Mirrored Room, een ruimte die je letterlijk het gevoel geeft de oneindigheid ontdekt te hebben door de ingenieuze plaatsing van talrijke spiegels en lichtbronnen.

Ook zeer knap: de speciale tentoonstelling Carriage to Heaven, waar sangyeo (traditioneel versierde lijkbaren) en kkokdu (kleine beeldhouwwerkjes die dienden als versiering voor de lijkbaar) getoond worden. Volgens de uitleg over de tentoonstelling zijn dit soort overblijfselen van begrafenisrituelen tegenwoordig zeldzaam. Deze tentoonstelling alleen al maakt het Bonte museum de moeite. Heel bijzondere artefacten die ik nog nergens anders in Korea gezien heb.

De architectuur van het gebouw is een kunstwerk op zich en het is jammer dat we door het slechte weer niet optimaal kunnen genieten van de mooie tuin van het Bonte museum. We suiten ons bezoek af in het Bonte café alwaar we een dampende kom udon noedels verorberen. Lekker!

Van het Bonte Museum rijden we naar de Yumin Art Nouveau Collection. We doen zo’n uur en een kwartier over de rit. Ook dit gebouw is ontworpen door de Japanse architect Ando Tadao en is op architecturaal niveau nog indrukwekkender dan het Bonte Museum. Door de keuze van de materialen (vooral beton) en de vormen lijkt het museum onderdeel uit te maken van het ruwe landschap. Simpele, maar zeer effectieve architectuur. Al zijn er wel wat foutjes ingeslopen die door het slechte weer zichtbaar worden: de ticket shop moet beschermd worden met zandzakjes tegen het water dat naar binnen dreigt te stromen en we moeten over een grote plas springen om binnen te geraken.

Het scheelt echter niet veel of we hadden de ganse rit voor niets ondernomen. De dames aan de ticketbalie delen ons mee dat het museum gesloten is, omdat er een groep schoolkinderen op bezoek is. Zo makkelijk laten wij ons echter niet afschepen! Ik rij geen uur en een kwartier om vervolgens onverrichter zaken te moeten terugkeren. We dringen dus aan om de collectie alsnog te mogen bezoeken en we benadrukken dat we het helemaal niet erg vinden om tussen de schoolkinderen rond te lopen. Een beetje tegen hun zin laten de dames zich overhalen en verkopen ze ons toch een kaartje.

Ik ben erg blij dat het toch gelukt is om binnen te geraken. Van die schoolkinderen hebben we trouwens totaal geen last. Hun groep bevindt zich altijd in andere ruimtes, waardoor mijn vriend en ik het museum helemaal voor ons alleen hebben. De Yumin Art Nouveau Collection is alleszins het meest bijzondere museum dat ik bezocht in Korea. Wie verwacht immers een collectie met werken van Franse Art Nouveau artiesten als Emile Gallé, Daum, Eugène Michel en René Lalique in een land als Korea? De nadruk ligt op glazen sculpturen van de Ecole de Nancy en het museum is specifiek opgetrokken om deze kunstwerken te tonen. Zo is er een cirkelvormige ruimte speciaal ontworpen voor één paddenstoelvormige lamp van de kunstenaar Emile Gallé. Al merken we tijdens ons bezoek op dat er hier en daar constructiefouten in het gebouw zitten: serieus, een vrij recent museum waar het binnen regent?

Het ganse museum bevat in zijn totaliteit slechts een zestigtal voorwerpen, maar deze zijn allemaal van hoge kwaliteit en worden op zo’n manier tentoongesteld dat hun schoonheid optimaal tot zijn recht komt. De combinatie van deze prachtige kunstvoorwerpen met de architectuur zorgt voor een serene sfeer. En België wordt mee vermeld als geboorteplaats van de Art Nouveau!

Na ons bezoek bedanken we de twee dames aan het onthaal uitgebreid voor hun vriendelijkheid en besluiten we het omliggende landschap te verkennen. Gelukkig is het even gestopt met regenen, maar de wind waait zo hevig dat we bijna omver geblazen worden. Het schiereiland met de ruige vulkanische rotspartijen in combinatie met het gure weer doen met aan IJsland denken. Op zich passen de weersomstandigheden wel bij de locatie: de schuimende golven die op de woeste zwarte rotsen gegooid worden, de hevige windstoten. Het heeft iets. Terwijl we bij een kleine vuurtoren foto’s maken van het uitzicht, worden we aangesproken door een vader en zoon die vragen om van hen beiden een foto te maken. Het blijken Israëlieten te zijn. De vader vervoegde zijn zoon op wereldreis om een stukje Azië mee te pikken. De zoon had eerder al door Indië gereisd en wist daar allerlei straffe verhalen over te vertellen.

Wat later nemen we afscheid van vader en zoon en we lopen verder naar een soort peperkoeken huis dat nogal afsteekt tegen het ruige landschap. Bizarre combinatie. De zon is bijna onder wanneer we terugkeren naar onze wagen. De terugrit naar Seogwipo is niet bepaald aangenaam. Het slechte weer blijft aanhouden en de regen geselt onze huurwagen. Mijn vriend rijdt heel voorzichtig en we komen heelhuids terug aan in ons hotel.

In Seogwipo lijkt het ergste van de storm achter de rug. De straten zijn nog nat, maar het regent niet meer. Voor het avondmaal gaan we naar een black pork barbecuerestaurant. We zijn de enige klanten en het aanbod aan vlees blijkt ook iet of wat beperkt te zijn. De jongedame die ons vlees komt bakken, is niet echt vriendelijk, maar het smaakt en de soju gaat vlotjes binnen.

Een bijzondere dag op Jeju Island.