Vandaag spoorde ik richting Limburg (de NMBS liet het voor één keer eens niet afweten) en hoe dichter ik mijn eindbestemming naderde, hoe witter het landschap werd. Fijn om wakker te worden en buiten een dun laagje poedersneeuw te ontdekken en een paar uur later uit te stappen in Schulen en onder mijn voeten een krakend laagje ongerepte witte sneeuw te voelen.
De reden voor mijn bezoekje aan Schulen was het verjaardagsetentje van mijn vader in het Wendelenhof, een vrolijkere aangelegenheid dan de vorige keer toen we in datzelfde restaurant toastten op mijn overleden grootmoeder. We startten de maaltijd met, zonder overdrijven, één van de beste cocktails die ik ooit gedronken heb: met rum, appelsap, limoen en kaneel en een laagje espuma van eiwit. Heerlijk!
Een ideaal begin van de maaltijd die we verder zetten met een heerlijk stukje hazenrug en afsloten met de klassieker der klassiekers: crème brûlée!
We bleven natafelen tot een uur of vier om daarna terug te keren naar het thuisfront, te genieten van een paar glazen Cadenhead Creations whisky van 20 jaar en vervolgens als avondmaal nacho’s met kip, kaas en tomaatjes te verorberen, terwijl mijn broer, zijn vriendin en ik herinneringen ophaalden aan onze vroegere reizen. En toen kon ik geen pap meer zeggen. Al een geluk dat de trein als eindstation Leuven had. 😉
