Kan ik alleen maar bevestigen wat ik een jaar geleden schreef: de herinnering aan de aanslagen is in mijn geheugen zo goed als vervaagd. De beelden verdrongen door ander nieuws. Mochten de media mij er niet op gewezen hebben, twijfel ik eraan of ik mij spontaan gerealiseerd zou hebben dat ik twee jaar geleden op de trein zat toen het nieuws van de aanslagen in Maalbeek mij bereikte. Toch vreemd hoe zo’n schokkend feit vlakbij zo weinig indruk schijnt nagelaten te hebben.
Mij greep het vooral 1 jaar na de feiten naar de keel toen ik getuigenissen hoorde op tv. Op de dag zelf had ik zoveel mogelijk media geblokt en zat ik vooral een ieniemienie baby te knuffelen.