Op 28 december hadden mijn vriend en ik afgesproken met zijn zus en haar gezin om samen een uitstapje te doen naar Planckendael. Ondanks de minder gunstige weersvoorspellingen, besloten we het er toch op te wagen.
We pasten met z’n zevenen net in de nieuwe Opel Zafira van mijn vriend’s schoonboer. De rit naar Planckendael op zich was al een belevenis tussen drie enthousiast kwebbelende meisjes.
In Planckendael zelf was het, ondanks de recente geboorte van een nieuwe olifantenbaby bijzonder rustig. Het slechte weer zal er ongetwijfeld voor gezorgd hebben dat veel mensen besloten thuis te blijven. Omdat het kalm was, besloten we meteen door te lopen naar de hoofdattractie: er restten ons nog een dik kwartier alvorens het olifantenverblijf voor de middagpauze gesloten zou worden. De olifanten stonden bij elkaar in de verste hoek van het verblijf, waardoor het niet evident was een glimp op te vangen van de pasgeborene. Meer dan een stukje slurf zag ik niet, maar goed, beter dan niets, zeker?
Ondanks het slechte weer waren de meisjes superenthousiast, maar als ik eerlijk moet zijn: in de zomer is Planckendael veel mooier. De kale bomen, modderige paden en bepaalde dierenverblijven die gesloten waren voor renovatie, maakten dat het geheel nogal een troosteloze aanblik bood en er waren gewoonweg niet genoeg dieren te zien om dit te compenseren.
Het plezantste vond ik bijgevolg de momenten dat we warm binnen zaten om iets te eten (spaghetti!) of te drinken in het restaurant. Mijn jas, die helaas niet echt meer waterdicht te noemen is, zoog het vocht op en ik was dan ook blij de namiddag te kunnen afsluiten met een warme chocomelk om wat op te warmen en op te drogen. Het was zo’n slecht weer dat ik zelfs geen enkele foto van ons bezoek heb genomen.
Gelukkig was het huis van de zus en schoonbroer van mijn vriend lekker warm (vloerverwarming is een fantastische uitvinding). We aten ‘s avonds gezellig samen een boterham en daarna was het tijd voor de nieuwjaarsbrief van de oudste dochter, tevens het petekindje van mijn vriend. Ze deed dat naar goede gewoonte uitstekend, al vond ik de tekst van de nieuwjaarsbrief niet zo geslaagd. De insteek vond ik te negatief: de brief ging ervan uit dat kinderen stout zijn en hard hun best moeten doen om braaf te zijn. Een positievere noot voor het nieuwe jaar had ik meer gepast gevonden.
We sloten de avond af met een paar spelletjes. Altijd leuk.
Volgende keer toch maar naar een binnenspeeltuin?
Planckendael mist voldoende ‘schuiloorden': stukjes dierentuin waar je kan schuilen voor slecht weer terwijl je toch naar dieren kan kijken. Dat heeft de zoo van Antwerpen wel, Pairi Daiza ook. Ik ga ook nog zelden naar Planckendael tijdens de wintermaanden. Te weinig dieren te zien en je moet opletten om niet weg te glijden want dat overkwam me al meer bij veel regen. Bij mijn laatste bezoek was het olifantenverblijf afgesloten wegens de verhuis van één van de stieren. Zelfs dieren die tijdens de winter zich beter voelen omdat ze een kouder klimaat gewoon zijn zoals de sneeeuwluipaarden, waren niet zichtbaar. Ik ben er dan ook niet lang gebleven. Volgende keer best niet naar Planckendael. De zoo misschien (China Lights is zeker een bezoek waard)?
mvg
Ja, mij zien ze alleszins niet meer in Planckendael bij slecht weer.
goh, een binnenspeeltuin lijkt me toch nog erger dan een uitgestorven Planckendael imo
‘t scheelt natuurlijk als je abonnement hebt en het niet uitmaakt dat je gewoon maar beetje wandelt zonder dat het je iets kost.
@Goofball: Ok, maar dan nog is wandelen in een uitgeregend modderig park niet echt plezierig. Gelukkig vonden de meisjes het om de één of andere reden geweldig.
[…] om iets leuks te doen samen met de nichtjes, zus en schoonbroer van mijn vriend. Na ons ietwat uitgeregend bezoekje aan Planckendael, waren de weergoden ons deze zondag een pak beter gezind. Hoewel het behoorlijk frisjes was, scheen […]