Tweedaagse in Alden Biesen

Woensdagochtend trok ik de deur van Goofball‘s woonst achter me dicht en spoorde ik richting Brussel voor mijn allereerste werkdag op mijn nieuwe, oude werk. Veel tijd had ik niet om mijn collega’s gedag te zeggen, want om 11.20u vertrokken mijn collega-teamverantwoordelijken en ik naar Alden Biesen.

Ik ging langs bij mijn oude team en bij (een deel van) mijn nieuwe team. Uiteraard was het een blij weerzien met de collega’s waarmee ik zo lang heb samengewerkt, maar wat voor mij een echte opsteker was, was de reactie van mijn nieuwe team: iedereen was (naar mijn aanvoelen) oprecht vriendelijk en ik voelde me meteen welkom. Uiteraard was er niet voldoende tijd voor een uitgebreide kennismaking, maar dat neem ik mee voor het nieuwe jaar.

Daarna ging ik nog even langs bij mijn nieuwe, oude baas om wat praktische zaken door te spreken (na de grote reorganisatie, krijgt iedereen in het nieuwe jaar ook fysiek een nieuwe plek toegewezen, een hele operatie) en toen was het tijd om in het busje naar Alden Biesen te stappen. De sfeer zat er al van bij het vertrek goed in en ik had een beetje een schoolreisgevoel. De rit was alleszins een ideale manier om mijn collega-teamverantwoordelijken wat beter te leren kennen.

In Alden Biesen aangekomen, kregen we een fijne lunch aangeboden, want we waren allemaal hongerig na de lange rit. Daarna was het tijd om erin te vliegen. We bogen ons over de invulling van onze opdracht als teamverantwoordelijke en probeerden onze verwachtingen op het vlak van coaching en begeleiding te verfijnen. Uiteindelijk zijn we met een splinternieuwe ploeg en krijgt ieder van ons een team van 20 à 30 personen toegewezen en een pak meer verantwoordelijkheden dan voordien.

De namiddag vloog voorbij. Uiteraard kregen we niet alle issues uitgeklaard, maar ik voelde wel dat we op dezelfde golflengte zaten en dat is belangrijk voor de toekomstige samenwerking.

‘s Avonds werden we getrakteerd op een oerklassiek, maar erg smakelijk diner. Lang geleden dat ik nog eens de combinatie soep – hoofdgerecht – zwaar calorierijk dessert gegeten heb. Flashback naar mijn kindertijd.

IMG_6586

IMG_6587

IMG_6590

Na het diner was het tijd voor een teambuilding activiteit: we werden opgedeeld in drie groepjes en probeerden zo snel mogelijk de codes te kraken om zo de kluis te kunnen openen. Het was de eerste keer dat ik aan een dergelijke teambuilding deelnam en ik moet zeggen dat ik het break-the-box concept van Evenuit wel heel fijn vond. In het begin kon ik me er niet helemaal voor opladen, maar toen, naarmate het spel vorderde, bleek dat we voor lagen op de andere teams, kwam mijn competitieve ingesteldheid naar boven en jawel, dankzij onze gezamenlijke inspanningen (en mijn onovertroffen google skills) won ons team. Natuurlijk was de oplossing van de allerlaatste puzzel het woord TEAM. Ik had het moeten weten. 😉

De eerste prijs was een flesje cava, maar wij deden het uiteraard enkel en alleen voor de eer. Na afloop van de teambuilding zakten we door aan de bar
tot half twee ‘s nachts. Misschien niet de meest optimale voorbereiding voor de tweede dag brainstormen, maar de teambanden zullen er alleen maar sterker door geworden zijn. 😉

Aan het ontbijt de dag nadien ontwaarde ik alleszins veel kleine oogjes. 😉 Het ontbijt was copieus en gaf ons meer dan voldoende energie om de voormiddag er goed in te vliegen. Het was nodig, want er stonden een aantal prangende kwesties op het programma. ‘s Middags schoof het managementteam bij aan tafel en kregen we alweer een uitgebreid driegangenmenu (soep – hoofdgerecht – calorierijk dessert) voorgeschoteld. Ik zal eerlijk zijn, voor mij hoefde dat niet per sé. Een broodje zou zeker volstaan hebben. Maar goed, ik kan niet ontkennen dat we dik in de watten gelegd werden daar in Alden Biesen. De chocomousse was trouwens een kopie van degene die mijn moeder vroeger maakte: op basis van die poedertjes van Dr. Oetker. Niet echt een succes te noemen, dus ik hield het na een paar happen voor bekeken. 😉

IMG_6595

IMG_6597

In de namiddag presenteerden we de resultaten van ons werk aan het managementteam, wat soms tot nogal onverwachte reacties leidde, moet ik toegeven. We sloten de namiddag af met, hoe kan het ook anders, Limburgse vlaai! Cultureel erfgoed!

Ik had nog graag willen blijven om na te praten, maar een vriendelijke collega-teamverantwoordelijke had me een lift naar Leuven aangeboden. Makkelijker dan eerst met het busje terug naar Brussel te rijden en van daaruit de trein naar Leuven te nemen. Daardoor was het afscheid een beetje abrupt (en kon ik maar een klein stukje vlaai eten), maar ik moet zeggen dat ik een heel positief gevoel heb overgehouden aan dit weekend. Ik denk echt dat we als team dichter naar mekaar gegroeid zijn en dat kan onze toekomstige samenwerking alleen maar ten goede komen.

Terug in Leuven kreeg ik opnieuw een heerlijk avondmaal voorgeschoteld, met, jawel: zalm! Het zal me deze tweedaagse alvast niet aan aminozuren ontbroken hebben. 😉

IMG_6600[1]

IMG_6601[1]

About yab

Yet another blogger. Wie meer wil weten, moet gewoon mijn blog lezen.

1 Response

Leave a Reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>