Respect voor de boeren die de voorbije eeuwen op klompen naar hun veld togen. Wat een rottig schoeisel is me dat! Geef mij maar het comfort van zacht leer (of flipflops!).

Zaterdag trok ik samen met mijn petekindje en zijn gezin naar Laakdal. Mijn vrienden waren zo vriendelijk me te komen ophalen aan het station van Zichem en vandaar reden we verder naar het klompenmuseum. We leenden elk een paar klompen uit (die kleine klompjes van het tweejarige broertje van mijn petekindje waren gewoon überschattig) en trokken op verkenning in het bos. Het klompenbelevingspad had heel wat obstakels voor ons in petto, die ik, toegegeven, niet allemaal genomen heb. Met een zware fototoestelrugzek op mijn rug en een bengelend fototoestel rond mijn nek, zag ik me al met klompen en al tegen de grond gaan.

Gelukkig bleef gans ons gezelschap overeind. Al kan ik niet ontkennen dat ik na deze, toch wel unieke beleving, blij was die dekselse klompen te kunnen uittrekken. Comfortabel is anders. Ik neem aan dat de boeren vroeger heel wat eelt op hun voeten hadden om dat schoeisel te kunnen verdragen.

Om onszelf te belonen aten we een ijsje op het mooie terras van Afspanning Den Eik. Mijn sorbet met vers fruit bleek zo’n grote portie te zijn dat elk opkomend hongertje wel voor een paar uur gestild was. Vriendelijke bediening ook. Echt een toffe plek om te relaxen.

Na dit stevig vieruurtje reden we naar het huis van onze vrienden voor het avondmaal. We dronken een glaasje wijn en ik speelde nog wat met de jongens. Spijtig genoeg was mijn petekindje een beetje ziekjes, waardoor hij wat zielig lag te wezen in de zetel. Echt klagen over specifieke pijnen deed hij niet, waarschijnlijk was hij een beetje grieperig of zo. Al had hij zich, met de hulp van een pijnstiller, heel flink gehouden tijdens ons uitstapje op klompen.

Onze vrienden hadden echt hun best gedaan om een fijn zomers avondmaal te voorzien: een heerlijke pastasalade, ideaal om buiten op hun mooie terras te eten en als dessert een crumble met mascarpone en rood fruit. Mij hoorde je alleszins niet klagen!