Na ‘The Fault in our Stars‘ mijn tweede boek van John Green. Ik vond ‘Paper Towns’ een pak minder aangrijpend dan ‘The Fault in our Stars’ en ook bij dit boek had ik een probleem met de geloofwaardigheid van de personages.
Het boek valt uiteen in drie verschillende delen en vooral het eerste deel is een bijzonder prettig lezende wervelwind. In het tweede deel slabakt het tempo van het boek wat en het derde deel gaat de filosofische toer op. Voor een young adult novel vind ik dat het boek best wel enkele diepgravende thema’s aanhaalt over identiteit en projectie op de ander. Het boek stelt terecht de vraag in hoeverre we de ander ooit echt zullen kennen/begrijpen.
John Green hanteert doorheen het ganse boek een werkelijk schitterend Engels. Zelfs al werd ik ditmaal minder meegesleurd door het verhaal, ik heb werkelijk genoten van de prachtige zinsconstructies. Een verrijking voor mijn kennis van de Engelse taal.
Deze quote uit het boek wil ik jullie nog graag meegeven:
“What a treacherous thing to believe that a person is more than a person.”
[…] nieuws was dat onze vlucht ondanks de grote drukte stipt om 17.45u vertrok. Op de vlucht las ik Paper Towns uit en begon ik aan mijn reisverslagen. Aan alle mooie liedjes komt een […]