Ieper is een plek waar ik de laatste jaren wel vaker ben geweest, toch blijft dit fijne stadje met de tragische geschiedenis mij bekoren. Dus toen mijn vriendin me voorstelde om een zoektocht te doen op de vestingen, zei ik meteen ja.

Eigenlijk was de zoektocht plan B, want we zouden deze zondag oorspronkelijk bij onze vrienden en hun twee kindjes in Rumbeke op bezoek gaan. Helaas werd hun dochter geveld door de griep, wat een bezoek niet echt optimaal maakte. Gelukkig zorgde de zus van onze vriendin voor noodopvang voor de zieke dochter, zodat we konden terugvallen op dit fijne plan B.

We startten onze dag in Ieper met een lunch in restaurant Pacific Eiland. De ietwat vreemde mengeling van Engels en Nederlands (Pacific Eiland, hoe verzin je het) daargelaten, genoten we van de uitstekende mixed grill, door onszelf aan tafel gebakken op een hete steen. Ook de chaotische bediening zagen we met plezier door de vingers. Het smaakte ons!

De zoektocht was er eentje op maat van de twee jongsten. Het vijfjarige zoontje van onze vrienden had een vriendje meegenomen. De eerste helft van de zoektocht moesten ze op zoek gaan naar afbeeldingen die in de bomen op de vestingen waren opgehangen, om zo een overeenkomstig stickertje op de kaart van Ieper te kunnen plakken. Eén afbeelding kostte ons het nodige zoekwerk, gelukkig vond ik hem na een goede tien minuten zoeken dan toch, moeilijk waarneembaar door het felle tegenlicht van de zon. Het tweede deel van de zoektocht was een fotozoektocht. De aandacht van de jongens begon toen al wat te verslappen, maar hey, een half opgeloste zoektocht, daar kan ik niet tegen. Dus zocht ik zelf verder tot we alles hadden om tot de eindoplossing te komen (SPOILER: het aantal huizen dat na de eerste Wereldoorlog nog overeind stond in Ieper is twee).

Op de toeristische dienst kregen de jongens in ruil voor hun (en mijn) inspanningen een leuke potlood en wij sloten onze koude, maar zonnige wandeling af met een pannenkoek en een warm drankje.

Dankjewel Ieper voor deze leuke dag!