Vroeg opgestaan om samen met mijn vriend te ontbijten. Na het ontbijt namen we afscheid: hij ging opnieuw naar de conferentie en ikzelf maakte van de gelegenheid gebruik om op mijn gemak uitgebreid te douchen. Thuis heb ik nooit de tijd om langer dan tien minuten onder de douche te staan.

Ondanks het feit dat ik op voorhand geen tickets geboekt had voor een bezoek, wilde ik toch graag naar Villa Tugendhat wandelen. Ik zou de villa zelf niet kunnen bezoeken, maar de buitenkant leek me, afgaande op de foto’s, ook de moeite zijn.

Villa Tugendhat werd in 1930 gebouwd in opdracht van Fritz en Greta Tugendhat en is een klassiek voorbeeld van functionalisme. De villa van de hand van de Duitse architect Ludwig Mies van der Rohe wordt beschouwd als een meesterwerk van modernistische architectuur. In 1992 was de villa de plaats voor de onderhandelingen die leidden naar de opsplitsing van Tsjecho-Slowakije in Tsjechië en Slowakije. Sowieso een interessante historische plek om te bezoeken.

De villa bleek op zo’n twintig minuten wandelen van ons hotel te liggen. Het was een prachtige, zonnige dag en het leek me een fijn idee om deze afstand te voet te overbruggen om zo eens een ander stuk van Brno te zien dan enkel het historische centrum.

De wandeling bracht me langs een andere merkwaardige plek: Stadion Za Lužánkami, een verlaten voetbalstadium dat langzaam staat te vervallen. Altijd goed voor wat bijzondere foto’s.

Villa Tugendhat zelf bleek een tegenvaller. Vanaf de straatkant kon je bijzonder weinig van de architectuur zien. De villa is op een helling gebouwd en weg van de straatkant georiënteerd om optimaal te kunnen genieten van het uitzicht op historisch Brno. Ik deed een poging om een paar foto’s te nemen door op het muurtje rondom te villa te klimmen, maar deze deden de villa geen recht aan. Jammer dat je maanden op voorhand moet reserveren voor een rondleiding.

De wandeling naar Villa Tugendhat had me alleszins deugd gedaan en ik besloot verder te stappen richting het historische centrum. In het centrum aangekomen zag ik een pasgehuwd koppel uit een kerk komen en stralend de felicitaties van familie en vrienden in ontvangst nemen. Nog geen twee minuten later passeerde ik een kerk waaruit net een doodskist naar buiten gedragen werd, gevolgd door een rouwstoet. Leven en dood, geluk en verdriet, ze liggen vaak dichter bij mekaar dan we beseffen.

Het was ondertussen tijd voor het middagmaal. Ik herinnerde me dat we de voorbije dagen langs een kaiten sushi gepasseerd waren. Een ideale plek om een snel middagmaal te nuttigen. Sushi gaat er altijd wel in! Wang running sushi bleek echter een teleurstelling. De kwaliteit van de sushi was matig en er passeerden veel te veel gefrituurde gerechten op de conveyor belt. Te vermijden.

Tijdens de lunch zocht ik een leuke plek om ’s avonds te gaan dineren. Simplé kreeg goeie kritieken op tripadvisor, dus boekte ik een tafeltje voor twee personen.

Toen ik na de lunch buiten kwam, hoorde ik in de verte allerlei lawaai afkomstig uit de richting van het Náměstí Svobody. Ik besloot op verkenning te gaan en kwam midden in een anti-migranten en anti-vluchtelingen betoging terecht. Een politicus stond de hele tijd met luide stem te fulmineren in zijn micro terwijl het (o ironie) Freedom Square vol met gelijkgezinden stond. Ik verstond niets van de toespraak, maar de spandoeken en borden die de menigte meedroeg, spraken voor zich.

Ik liet het Freedom Square achter mij en besloot een nieuwe poging te doen om het Labyrinth onder Brno te bezoeken. Ik kwam om 14.45u ter plekke aan en kreeg te horen dat de eerstvolgende rondleiding om 15.30u was. Ditmaal besloot ik door te zetten en een kleine wandeling in de omgeving te maken, alvorens terug te keren. Ik liep in de richting van de terrassen rond de kathedraal en was zo aan het genieten van het uitzicht en het prachtige weer dat ik de tijd wat uit het oog verloren was en het opeens al 15.25u was. In zeven haasten repte ik mij terug naar het Labyrinth alwaar ik van een ander meisje dan dat mij eerder op de dag te woord gestaan had, te horen kreeg dat de volgende rondleiding om 16.30u was.

Het was net 15.32u geworden! Zo makkelijk liet ik mij niet afschepen! De rondleiding van 15.30u kon nog maar net vertrokken zijn. Ik drong aan en zei dat ik drie kwartier geleden ook al hier geweest was en vroeg of ik toch niet nog kon aansluiten bij de net vertrokken rondleiding. Gelukkig kwam het meisje dan mij oorspronkelijk geholpen had eraan en was die iets klantvriendelijker ingesteld dan haar collega. Ik kreeg een ticket en een audioguide en werd naar de gids en de bijhorende groep gebracht. Mission accomplished!

De groep was eigenlijk te groot voor de kleine ondergrondse gewelven en de uitleg van de gids was enkel in het Slovaaks. Ik was dus erg blij met mijn Engelstalige audioguide. Wel jammer dat de groep zo groot was, wat maakte dat ik minder kon genieten van deze bijzondere rondleiding.

Na de rondleiding laste ik een pauze in bij Soul bistro, een zeer aangename plek vlakbij de Sint-Jacobskerk. Het was een stralende maar koude dag en ik kon een opwarmertje wel gebruiken. De warme mangosap met chilipeper en vanillesiroop was net wat ik nodig had. Heel sympathiek van de ober om aan te bieden er een scheut rum door te doen. 😉

Ik liet aan mijn vriend weten in welk etablissement hij me kon vinden en een tijdje later schoof hij bij aan tafel voor een koffie. Mijn vriend was heel tevreden over de tweede conferentiedag. Boeiende talks en interessante mensen. We hadden het erg gezellig in Soul Bistro. Zo gezellig dat ik er een beetje tegenop zag om naar een andere plek te gaan voor het diner.

Gelukkig bleek Simplé een supertof restaurantje te zijn, ingericht in felle, vrolijke kleuren en met als plafondversiering een uitvergroting van een mooi bord met heerlijke ingrediënten. Natuurlijk konden we de lokroep van het degustatiemenu opnieuw niet weerstaan. Al de gerechten waren lekker, maar minder mijn smaak dan bij Restaurant Pavillon en Borgo Agnese. Wel tof dat Simplé er specifiek voor koos om klassieke gerechten uit de Tsjechische keuken te herwerken.

Dit aten wij:

• Wild Boar Terrine, Onion, Vinegar
• Pike Perch, Pumpkin, Clementine, Broad Beans
• Pork Sweetbread, Barley, Wine, Truffles
• Micro Beef Stew, Cheek, Heart, Cranberries, Dumpling
• Black Tea, Lemon, Sugar, Božkov

De ober vertelde ons dat in het dessert Božkov rum verwerkt zat. Wij waren erg nieuwsgierig naar deze lokale rum en kregen zomaar een glaasje aangeboden. Kijk, dit soort klantvriendelijkheid weet mij altijd te bekoren.

Na de maaltijd bestelden we een taxi om ons terug naar het hotel te brengen. In het hotel aangekomen kwamen we toevallig wat mede-conferentiegangers van mijn vriend tegen. Die stelden voor iets te gaan drinken in de bowlingbal in de kelder. Jawel, je kan bowlen in de kelder van hotel Avanti. Wij hielden het bij een glaasje wijn of een pintje. Gezellige manier om de avond af te sluiten. Wel jammer dat de bar niet rookvrij was. Het verbaast me altijd weer hoe snel ik gewend ben geraakt aan een rookvrije omgeving om te eten en te drinken.