2-1

Ok, ik was niet eens van plan om naar de match te kijken. Maar toen ik zo rond een uur of twaalf na een bijzonder productieve avond wilde gaan slapen (ik had al slaapwel gezegd tegen onze logé die zelf ook nog hard aan het werk was), besloot ik toch nog even te kijken naar de laatste spelminuten van de Rode Duivels. Ik had nog bitter weinig gejuich gehoord in de Leuvense straten, dus ik verwachtte er niet al te veel van. Bleek dat ik op dat moment nét de 1-0 gemist had. Dus besloot ik toch maar eventjes te  blijven kijken. Toen Lukaku de 2-0 scoorde dacht ik, allright de match is binnen nu kan ik gaan slapen. Tot twee minuten later die Amerikanen toch wel tegen scoorden zeker. En zo was ik wel gedwongen om nagelbijtend tot het einde op te blijven.

Die Rode Duivels zijn niet goed voor mijn nachtrust!

Een berooid dagje

Letterlijk dan, want mijn vriend had per ongeluk mijn portemonnée mee naar het werk. En aangezien wij dit weekend in de Ardennen hadden doorgebracht waren er enkel yoghurt, beleg en bananen in huis. Ik overwoog even een straatact op te voeren om wat geld bijeen te scharrelen om naar de bakker te gaan, maar liet dat idee toch maar varen. Gelukkig bestaat er zoiets als just-eat.be en was mijn vriendje zo lief om voor mij sushi te bestellen zodat ik niet van de honger moest omkomen. Gelukkig was de portie groot genoeg om ook ‘s avonds nog van te eten. Want door al het fileleed (danku ACOD) geraakte mijn vriend pas na sluitingstijd in Leuven.

En dan vraag ik me af, hoe zouden we dit vroeger opgelost hebben?