De zon scheen van bij het opstaan! En ik durfde het aan om voor het eerst deze reis met blote benen op stap te gaan.

Het ontbijtbuffet in ons hotel was bepaald indrukwekkend. Heel veel keuze. Er was zelfs gerookte zalm en skyr, veel skyr! Na het ontbijt trokken we ons even terug in de lounge waar er wifi was om onze whale watching trip in Húsavík te boeken. Erg handig dat dit volledig online kon. We boekten een boottocht om 12.30u in de hoop dat het tijdens het middaguur wat minder druk zou zijn.

Op weg naar Húsavík maakten we een kleine omweg langs het berkenbos Vaglaskogur. (Aangezien bossen iets zeer uitzonderlijk zijn in IJsland, zijn de IJslanders trots op elk groepje bomen dat ze hebben.) Je kon ter plekke wandelingen doen, maar erg boeiend zagen die er niet uit. Dus namen we wat foto’s en reden we snel verder, want we wilden zeker op tijd zijn voor onze boottocht.

Volgende stop: de Goðafoss. Deze waterval in de rivier de Skjálfandafljót is beroemd in heel IJsland omdat in het jaar 1000 de held Thorgeir Thorkelsson zijn afgodsbeelden in het woeste water gooide en zich bekeerde tot het christendom. De waterval wemelde van de toeristen, terecht, want het schouwspel op zich was werkelijk indrukwekkend. Alweer een waterval om af te vinken op ons lijstje.

We waren mooi op tijd in Húsavík voor onze Whale Watching trip met Northsailing. Aan de balie waar we onze tickets ophaalden, informeerden we hoe ons best te kleden voor deze trip, want ik liep nog steeds met blote benen rond en mijn vriend in korte mouwen. De dame raadde ons aan om ons warm te kleden, dus trok ik mijn broekkousen maar weer aan en gingen we in de wagen onze fleece truien en regenjassen halen. Better be prepared for the worst!

We kochten bij een plaatselijke bakker koffiekoeken die we gezellig in de zon met uitzicht op de haven opaten. Applaus voor de zon! Niet veel later voer onze een boot de Skjálfandi baai op. Iedereen aan boord tuurde naar het blauwe water om zo snel mogelijk een walvis te spotten. We moesten even geduld uitoefenen, maar toen zagen we twee prachtige bultruggen. De majestueuze dieren waren echt vlakbij onze boot en ik kon talloze foto’s maken van hun staart terwijl ze onderdoken. De staart van een bultrug is zoiets als de vingerafdruk van een mens of het strepenpatroon van een zebra: elk patroon is anders en kan gebruikt worden om de walvis in kwestie te identificeren.

Ik had niet verwacht de walvissen van zo nabij te kunnen zien. In Sydney ondernamen we ook een whale watching expeditie, maar de dieren die we toen zagen waren veel verder weg van ons. Een heel bijzondere ervaring en dit alles onder een stralende zomerzon. We hadden veel geluk! Hetzelfde duo bultruggen dook verschillende keren opnieuw op en toen onze trip er bijna opzat, spotten we ook nog een dwergvinvis. Mission accomplished.

Bij het terugvaren naar Húsavík zagen we in het binnenland de dikke grijze regenwolken hangen. We waren superblij dat we kozen voor een tocht ’s middags, want ik denk dat whale watching in de regen een pak minder plezant is.

Nu onze interesse in walvissen gewekt was, besloten we er nog een bezoekje aan het Walvismuseum bij te doen. Het museum was heel interessant: heel veel informatie (een beetje té veel zelfs) en prachtige skeletten van echte walvissen die aangespoeld waren of per ongeluk in netten terecht gekomen waren. Het museum wees ons ook op onze verpletterende verantwoordelijkheid als mens. Visvangst met sleepnetten, sonarsystemen, giftige stoffen in het water, de jacht op walvissen,… De cijfers liegen er niet om: de mens is er eigenhandig voor verantwoordelijk dat sommige van deze prachtige dieren met uitsterven bedreigd zijn.

Na het bezoek aan het museum begonnen onze magen te rommelen. Tijd voor het avondmaal. Eens te meer deden wij een beroep op tripadvisor om een geschikte plek te vinden om te eten. Ditmaal kwamen we bij Naustið terecht, een restaurant waar ze enkel vis serveerden, vlakbij de haven.

We twijfelden bij het binnenkomen even of we rechtstreeks aan de koeltoog moesten bestellen, dan wel of we al een tafeltje konden uitkiezen. We observeerden de andere klanten en zagen dat we eerst aan de toog moesten bestellen. Een klein bordje met daarop ‘bestellen aan de toog’ was toch wel handig geweest. Toen het onze beurt was, deden de drie medewerkers aan de toog heel erg hun best om ons zo goed mogelijk te negeren. Ze waren alle drie druk met iets anders bezig en niemand deed de moeite om onze bestelling op te nemen. Het is iets wat we hier al vaker gemerkt hebben. Het personeel lijkt slecht georganiseerd, tot zelfs ronduit onverschillig. Door een betere taakverdeling tussen de medewerkers onderling, zouden de klanten in restaurant Naustið op een veel efficiëntere manier geholpen kunnen worden.

Maar goed, de vis was heerlijk. Terwijl wij zaten te genieten van onze vers gevangen vis (hopelijk niet met sleepnetten), gingen buiten de hemelsluizen open. Perfecte timing, want het stopte met regenen toen we onze vis achter de kiezen hadden. We maakten nog een kleine wandeling door Húsavík waar één of ander snoepfestival aan de gang was. Helaas viel er van een festivalsfeer niet veel te merken en was het nogal een dooie bedoening. We besloten dan maar vroeg naar onze slaapkamer terug te gaan en nog wat te internetten.

Toen we op onze kamer aankwamen, bleek het daar snikheet te zijn. We gooiden de deur naar het balkon open en onderzochten waar de warmte vandaan kwam. De kleine chauffage in de badkamer bleek heet te staan. Ik wilde de chauffage dichtdraaien, maar moest vaststellen dat deze al dicht was. Dan maar de receptie gebeld. Even laten stond de receptionist in onze badkamer, maar hij kon alleen maar hetzelfde vaststellen als wij. De thermostatische kraan was helemaal dichtgedraaid, maar de chauffage werkte nog volop. Hij beloofde ons iemand van de onderhoudsploeg te sturen.

Met de deur en het raam open slaagden we er gelukkig in de temperatuur naar een aanvaardbaar niveau terug te brengen. Het internetten lukte echter van geen kanten. Het lukte zelfs gewoon niet om een pagina te openen, laat staan een blogpost met bijhorende foto’s op te laden. Erg frustrerend. Gelukkig kon ik nog wat verder werken aan mijn verslagen van deze reis en mijn tripadvisor reviews.

Tussendoor kregen we nog telefoon van de receptie met de melding dat het wellicht niet zou lukken iemand van de onderhoudsploeg te laten langskomen. Geheel correct bood de receptionist ons wel een andere kamer aan. We hadden echter niet meer veel zin om met ons hebben en houden te verhuizen naar een andere kamer en de temperatuur was ondertussen tot een aanvaardbaar niveau gezakt, dus we bedankten voor het aanbod.

Dan maar vroeg in bed gekropen, want de volgende dag hadden we een goed gevuld programma.