Drie weken heeft ze aan de bureau naast me gezeten, onze jobstudente die de zware taak kreeg onze bibliotheek op orde te zetten. In die drie weken heeft ze exact (exáct) vijf woorden tegen mij gezegd. Elke poging om een conversatie te starten, strandde op een ultrakort “ja” of “neen”. Wat mij en mijn collega’s erg verbaasde, gezien het meisje in kwestie rechten studeerde en studenten rechten, naar mijn persoonlijke ervaring, niet bepaald om woorden verlegen zitten.

Maar hey, op haar laatste werkdag had ze chocolaatjes bij. Van mij mag ze volgend jaar beslist terugkomen!