Vandaag afscheid genomen van een collega die ik nog heb weten beginnen bij ons. Deed me inzien dat ik zo langzamerhand bij de anciens begin te horen. Een vreemd gevoel, want ik beschouw mezelf nog altijd als een groentje dat nog heel veel te leren heeft. Maar de realiteit van de getallen zegt iets anders.

We hebben onze oud-collega alvast in stijl uitgewuifd. En als afscheidscadeautje kregen degenen die tot het laatste waren blijven plakken op de afscheidsreceptie allemaal een fles wijn mee naar huis van hem. Blijven plakken, loont soms. 😉