Alsof hij nooit iets anders gedaan heeft, zo staat de directeur van de school waar de verdachte van de moord op het jonge koppel in Loksbergen les gaf, de pers te woord. Het doet een beetje vreemd om hem na al die jaren terug te zien. Toen hij als piepjonge directeur aan het hoofd van zijn eerste school kwam, zat ik op de banken van diezelfde school mijn broek te verslijten en koesterde ik nog de onrealistische droom dat ik de wereld zou veranderen. Ondertussen staat hij aan het hoofd van een heuse scholengemeenschap, maar voor de rest is hij nog niets veranderd, alleen wat grijzer geworden. Voor sommige mensen is de tijd blijkbaar mild.

PS: Wat betreft de mediaverslaggeving over deze zaak, wil ik de aandacht van de dames en heren journalisten graag opnieuw vestigen op dit essay van Geert Buellens.