Onpasselijk wordt ik ervan, van dit artikel in de Standaard. Ik heb het helemaal uitgelezen, omdat het belangrijk is te weten wat voor gruwelen er gebeuren in dat stukje van de wereld. Maar oh my god, ik denk niet dat ik het zou kunnen opbrengen die film te bekijken. Als ik dan vervolgens lees dat minister Charles Michel van België een internationale leider in de strijd tegen het seksueel geweld in Oost-Congo wil maken, hoop ik van harte dat dit geen loze woorden zijn.
Stop de seksuele terreur tegen vrouwen. Stop de verkrachtingen. Stop de wreedheden.
Shit zeg, dat is echt gortig, geen woorden voor.
En nog altijd steunt België de Congolese regering, die het leger beveelt waarvan de militairen “de vrouwen alleen maar verkrachten”. Ik vraag me af wat Michel eraan gaat doen. Ik hoop het alleszins.
Ik ben het zo 300 % met u eens! (zie ook deze post )
Ik dacht net hetzelfde toen ik dat vanmorgen las…van zoiets word ik echt niet goed. Hopelijk kan er iets aan gedaan worden, al vrees ik er een beetje voor. Hoe verander je een mentaliteit die er zo ingebakken zit dat het blijkbaar normaal is?